علی‌الله سلیمی یادداشتی بر کتاب «زینب (س) احیاگر تشیع» نوشته مهری کیانوش راد تحریر کرده که در ادامه می‌خوانید:

کتاب «زینب (س) احیاگر تشیع» نوشته مهری کیانوش راد، نویسنده، شاعر و محقق معاصر، نگاهی به تاریخ ۶۰ ساله اسلام با محوریت زندگی و زمانه حضرت زینب کبری (س) است که در آن، مولف سعی کرده تصویر روشنی از جایگاه آن حضرت در تاریخ تشیع ارائه دهد.

نویسنده مطالب کتاب را در سه بخش تنظیم کرده که بخش اول به بررسی زندگی حضرت زینب (س) از سال شش هجری (ولادت) تا شصت هجری می پردازد؛ سالی که او هجرت خویش را با برادرش حضرت امام حسین (ع) به سوی کوفه آغاز کرد. این بخش در بر دارنده حوادثی است؛ از صلح حدیبیه به بعد و اتفاقانی که بعد از رحلت پیامر (ص) بر خاندان او گذشت.

نویسنده معتقد است برای ورود به قلمرو زندگی عقیله بنی هاشم، ناگریز از شناخت کسانی هستیم که در ساختار تربیتی او نقش اساسی داشته‌اند. به همین دلیل در این بخش به بررسی زندگی بزرگانی مانند رسول خدا (ص)، حضرت علی مرتضی (ع)، حضرت فاطمه زهرا (ع)، برادران و خواهرش ام کلثوم پرداخته شده است.

در بخش دوم، که قلب کتاب را تشکیل می دهد، نویسنده بدون اظهار نظر شخصی، راوی حوادثی است، که در کربلا بر اهل بیت پیامبر اسلام گذشت، و در نهایت امانت و به دور از داستان سرایی، همه تلاشش بر این بوده، که حقیقت این رویداد تاریخی را با خواننده خود در میان بگذارد، هر چند خود آگاه است، کتاب او نه اولین و نه آخرین روایت از این زلزله شگفت عالم انسانی است. در این بخش به بررسی عواملی پرداخته شده که باعث هجرت امام حسین (ع) از کوفه و شهادت او، فرزندان و یارانش و اسارت اهل بیت او می شود. در این زمان است که زینب کبری برای بار دوم همراه برادرش امام حسین (ع) به طرف کوفه رهسپار می شود، اما این بار همسرش عبدالله بن جعفر به دلیل نابینایی و دلایل سیاسی و مهم تر از همه به دلیل اطاعت امر مولایش، حسین (ع) او را همراهی نمی کند.

در این دوران کوتاه است که زینب (س) به تمامی تجلی می‌کند و از هر واژه‌ای خود خنجری می‌سازد تا قلب دشمن را نشانه رود. نویسنده معتقد است، وسعت روح، شجاعت و عمق سخنان این بانوی بزرگ زمانی برای ما قابل فهم است که بدانیم، هر چند او در دوران قبل از عاشورا به دور از مسایل سیاسی جامعه، در خانه خود به تفسیر قرآن برای زنان- در کوفه و مدینه- مشغول بوده؛ اما همیشه چشم بینای حوادث اجتماعی، سیاسی روزگار خود بوده است.

آگاهی عمیق حضرت زینب (س) و توان علمی و عرفانی او منشاء خظبه‌های دشمن ستیز و بیدارگر او در مسیر کوفه، مجلس ابن زیاد و یزید، در زمان اسارت می‌شود. در بخش سوم کتاب، مولف به بررسی قیام توابین می پردازد. قیامی که بازتاب سخنان زینب (س) و بیداری قوم به خواب رفته مسلمان است. سخنانی که چون تازیانه تأدیب الهی به جان مردم افتاد. آنها در آینه سخنان بانوی بزرگ، عمل کرده خویش را مشاهده کردند و از زشتی آن به وحشت افتادند و هراسان دنبال راه چاره شدند.

نویسنده معتقد است، بذری که حضرت زینب (س) در روح و ذهن مردم کاشت، به زودی نتیجه داد. عبدالله بن حنظله غسیل الملائکه و یارانش در مدینه یزید را از خلافت خلع و رهبری شهر را به عهده گرفتند. سلیمان بن صرد و مختاربن ثقفی در کوفه رهبری قیام توابین را به دست گرفتند و... هر چند مطالب کتاب با مرگ مختار (سال ۶۷ق)، یکی از بزرگان قیام توابین پایان می‌گیرد اما بذری که زینب (س) کاشت، تا همیشه تاریخ مایه بیداری و انقلاب بوده و خواهد بود.

کتاب «زینب (س) احیاگر تشیع» نوشته مهری کیانوش راد، در ۳۲۰ صفحه با شمارگان ۲۰۰۰ نسخه از سوی موسسه انتشارات دارالعلم در شهر قم چاپ و منتشر شده است.