نفایس و نوادر

اين نهج البلاغه يكي از نهج البلاغه هاي خطي بسيار نفيس كتابخانه مركزي آستان قدس رضوي است.

كتاب زاد المعاد تاليف علامه محمد باقر مجلسي  (1037-1111ق.) كه در مخزن كتب خطي كتابخانه مركزي آستان قدس رضوي نگهداري مي‌شود، این کتاب در ميان كتب ادعيه و اعمال سال و ماه در تاريخ نگارشهاي اماميه جايگاه ويژه‌اي دارد؛ به اين خاطر مشاهير خوشنويسان و مذهبان از اوايل قرن 12ق.

نستعلیق 15 سطری، تاریخ تحریر: سه شنبه 16 جمادی الثانی 1372مطابق با 12 اسفند 1331، کاغذ: نخودی آهارمهره، 231گ 18×28، نسخه داراي دو سرلوح مذهب و مرصع ظريف و عالي با ترنج‌هاي تو در تو و کتيبه‌هاي هلالي، اشعار چهار صفحه آغازين نسخه، حاوي تشعير زرين و ترصيع گل و اسليمي، نسخه، داراي سه مجلس تصوير در آغاز، تمام حواشي نسخه، گل و برگ و مرغ و پروانه، بين سطور، زراندازي با تحرير و کنگره‌اي که مربوط به عهد قا

دعای سیفی یا حرز یمانی از ادعیه معروف مروی از امام علی (ع)  که ابن طاوس آن را در «مهج الدعوات» خود نقل نموده است. خط: نسخ 7 سطری، تاریخ تحریر: ربیع الثانی 613، مکان کتابت: طابران طوس، کاغذ: حنایی، 27 برگ 10×12، عناوین به شنگرف، این نسخه فاقد اعتصام و اختتام است و با نسخه‌های دیگر اندکی اختلاف دارد، مذیل است به یک برگ دعای رفع ظلم ظالم که به خط مغایر تحریر یافته است.

كتاب زیارت عاشورا شماره 9257 به خط ناخنی، این نسخه را «عبدالوهاب بن شیخ محمد مؤمن شیرازی» به خط نسخ و نستعلیق با ناخن نوشته، تاریخ تحریر: 1256ق. وقفی سید ابوالقاسم جواهر

(عربى) تفسيرى است از ابوالفيض فياضى بن شيخ مبارك معروف به فيضى دكنى (954- 1004ق.).  وى برادر بزرگ شيخ ابوالفضل وزير اكبر شاه بوده و در دربار اكبر شاه به درجه اميرى و ملك الشعرايى رسيد و به زبان‌ هاى هندى، عربى و فارسى تسلّط داشت.

از محمّد اهلی شیرازی(858-942ق.) شامل غزلیّات، رباعیّات، قطعات در متن و مثنوی «سحر حلال»، «شمع و پروانه» و قصاید در حاشیه و بقیّه قصاید، ساقی نامه، رباعیّات گنجفه و معمیّات و«زبدة العقاید» درمتن و حاشیه است. نسخه کامل می¬باشد. آغاز متن (غزلیّات): «بسمله، ای حیرت صفات تو بند زبان ما» آغاز حاشیه (سحر حلال): «حمد نامحدود و شکر نامعدود سزاوار صانعیست». انجام: «یا رب نگاه دار تو ایمان آن کسی        کین

با غزليات آغاز مى‏ شود. آغاز: «الا يا ايها الساقى... الخ». انجام: «سرچشمه آن ز ساقى كوثر پرس». شكسته نستعليق خوش و استادانه از ميرزا محمد على شكسته نگار شيرازى.