سخنرانی مدیر امور اسناد و مطبوعات در همایش باجگیران دروازه پایداری خراسان

نخستین همایش تاریخی- فرهنگی باجگیران دروازه پایداری خراسان در شهریور 1320 و یادمان مرزبان خراسان در جنگ جهانی دوم "عباسعلی ایراندوست" پنج شنبه 31 مرداد 1398در محل سالن اجتماعات گمرک باجگیران برگزارشد.
در این همایش دکتر ابوالفضل حسن آبادی مدیر امور اسناد و مطبوعات سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی طی سخنانی به جایگاه باجگیران در تاریخ و تحولات تاریخ معاصر پرداخت. حسن آبادی در بخشی از سخنانش گفت: باجگیران نامی وسیع‌تر از مساحت جغرافیایی خود و آوازه  بلندی در تاریخ خراسان دارد اما باید از ابعاد مختلف، تاریخ این شهر را بررسی نمود تا بهتر ارزش تاریخی و موقعیتی باجگیران  درک شود. در سایر نقاط هزینه‌های فراوانی برای هویت بخشی انجام می‌شود اما در باجگیران که موقعیتی شناخته شده  است و به لحاظ تجاری و مسائل اقتصادی توانمندی‌های قابل تاملی دارد باید این موضوع بیشتر مورد توجه قرار گیرد و از ظرفیت‌های بالای این موقعیت به بهترین و درست‌ترین شکل استفاده شود.
دکتر حسن آبادی با اشاره به ظرفیت های تاریخی و اقتصادی منطقه افزود:  با توجه به پیشینه این شهر جا دارد یک موزه محلی در کنار مزار شهید عباسعلی ایراندوست ساخته شود تا مسافران و گردشگران بیشتر با این منطقه آشنا شوند.

مدیر امور اسناد و مطبوعات آستان قدس رضوی با اشاره به افتتاح مرکز مطالعات تاریخ خراسان در  محل مجتمع امام رضا شهرستان قوچان، بر حمایت از تمام فعالیت‌های  پژوهشی و مطالعاتی در خصوص مسائل تاریخی تاکید کرد و افزود: جا دارد روایات ثبت و در جایی نگهداری شوند تا بتوانیم تاریخ را به آیندگان منتقل کنیم چون این منطقه و شمال خراسان دارای تاریخ بزرگی است.

شایان ذکر است. در تاریخ سوم شهریور سال 1320 پس از ورود نیروهای متفقین به خاک ایران و تسلیم و خالی شدن مرزها به دستور رضاخان، در چند نقطه از کشور تعدادی از مرزبانان به‌ صورت خودجوش در برابر نیروهای متفقین مقاومت کردند. مقاومت در مرز باجگیران متفاوت از سایر نقاط مرزی بوده است؛ در نقاط دیگر مقاومت‌ها گروهی بوده اما در مرز باجگیران یک نفر و یک تنه در مقابل ارتش سرخ شوروی سابق ایستادگی می‌کند. شهید عباسعلی ایراندوست که متولد روستای کهنه فرود از توابع بخش مرکزی شهرستان قوچان بوده است. شب قبل حادثه همرزمان خود را جمع می‌کند و به پایداری در مقابل نیروهای متجاوز دعوت می‌کند اما متاسفانه کسی  او را همراهی نمی‌کند و خود به تنهایی در روز سوم شهریور سال 1320 پس از حدود سه ساعت ایستادگی به دستور نیروهای روس، سنگرش، بمباران و همان جا کشته می‌شود و تکه‌های جسد وی شبانه توسط یکی از همرزمانش که از هم ولایتی های او بوده جمع‌آوری و مدفون می‌شود.