فضل ‏الله آل‏ داوود شاعر و نویسندۀ مشهدی ازسال 1325 تا 1327ق در مدرسۀ علوم سیاسی تهران معلم ادبیات بود. با اتمام دورۀ استبداد صغیر به مشهد بازگشت و در مدارس علمیه به تدریس ادبیات پرداخت ازسال 1325 تا 1327ق در مدرسۀ علوم سیاسی تهران معلم ادبیات بود. با اتمام دورۀ استبداد صغیر به مشهد بازگشت و در مدارس علمیه به تدریس ادبیات پرداخت.آل‏ داوود پس از آن به ‏خدمت آستان قدس در آمد.

بدایع نگار آستان قدس: مؤسس اولین مجله دینی مشهد

فضل ‏الله آل‏ داوود شاعر و نویسندۀ مشهدی در سال 1296قمری متولد شد. وی فرزند شیخ‏ مولی داوود ‏خراسانی معروف به ملاباشی از علمای معروف آن روزگار و برادر بزرگ عبدالحسین آگاهی مدیر روزنامۀ آگاهی چاپ مشهد است. فضل ‏الله نزد پدر فقه، اصول، ریاضی و ادبیات را آموخت. شهوازی در شرح حال وی آورده است: «ازسال 1325 تا 1327ق در مدرسۀ علوم سیاسی تهران معلم ادبیات بود. با اتمام دورۀ استبداد صغیر به مشهد بازگشت و در مدارس علمیه به تدریس ادبیات پرداخت و مدتی مدیریت دبستان رحیمیه را به ‏عهده داشت. وی به ‏علت سرودن شعری در مدح محمدعلی‏شاه در واقعۀ به توپ بستن مجلس شورای ملی ناگزیر به ترک تهران شد و به مشهد بازگشت و در مدارس ملی و علمیه به تدریس پرداخت». 
آل‏ داوود پس از آن به ‏خدمت آستان قدس در آمد. وی شغل‏ های مختلفی چون کفالت معارف خراسان و سیستان، ریاست معارف خراسان، و ریاست ادارۀ فوائد عامه را نیز تجربه کرد. وی از زمانی‏که مستمری‏ بگیر آستان ‏قدس شد، ملقب به بدایع‏ نگار گردید. ميرزا فضل الله آل داوود در سال 1338 قمري، اولين مجله ديني مشهد را به  زبان فارسي منتشر كرد هر چند كه اين مجله لغات و كلمات  عربي فروان دارد. بدايع نگار درباره علت انتشار الكمال مي نويسد: "مجله الكمال را از نظر جارو بكشي آستان قدس و غلامي دربار امامت داير ساختيم تا شبهات و ضلالات را از الهام مسلمين به آيات و براهين جاروب نمائيم". براي اولين بار در تاريخ مطبوعات كشور، نسخه هايي از مجله به صورت وقف در اختيار عموم به رسم امانت قرار مي گرفته است. از اين مجله در سه  سال جمعآ 25 شماره منتشر شده است.  
 آثار میرزا فضل الله مورد استناد بسیاری از مورخان و محققان قرار گرفته و کتاب‏ های او سال‏ های زیادی تدریس می ‏شده و شعر شناسان اشعار ادبی بدایع ‏نگار را بر اشعار فارسی ترجیح می‏ دهند.  وی در سال 1343قمری درگذشت و در دار‏الضیافۀ حرم‏ مطهر به ‏خاک سپرده شد.
غلامحسین‏ خان افضل‏ الملک که در سال 1320قمری به مشهد مسافرت کرده و با پدر و شخص میرزا فضل‏ الله ملاقات دارد در کتابش دربارۀ بدایع ‏نگار می‏ نویسد: «او حدود سی‏ ودو سال دارد و یکی از سه فرزند برومند میرزا‏داود است. دارای طبعی رائق و ذوقی فائق می ‏باشد و در ادبیات تألیفات جامعه و تصنیفات بارعه دارد. در آستانۀ مقدسۀ رضویه به منصب و لقب بدایع ‏نگار مفتخر و در انشاء فرمان ‏های سرکار فیض ‏آثار و فن ترسل آستان مقدسه وحید و مشتهر است. دارالانشاء آستان مقدسه به او تفویض است».
بدایع ‏نگار آثار بسیاری تدوین نموده که برخی از آنها عبارتند از: منظومه 51 بیتی «لباس التقوی» در باره حدیث کساء در سال 1322ق، اشعار منتخب شاهنامه به نام «تاریخ نامه ادبی» در سال 1331ق، منظوم ه‏ای فارسی در علم جغرافیا به نام «مطلع‏ الشموس» در سال 1331ق، رسال‏ه ای دربارۀ حجاب زنان به نام «لزوم حجاب» در سال 1332ق، تاریخ وقایع اسلامی بنام «منتظم ‏احمدی» در سال 1335ق، «بدایع ‏الاشعار» اشعار شاعران فارسی زبان و عربی زبان ایران در سال 1336ق، «همایون ‏نامه» مثنوی 72 بیتی در سال 1326ق.

مآخد: 
1.     مشاهير مدفون در مشهد و حومه/ گروه تراجم و انساب زيرنظر غلامرضا جلالي؛ پژوهشگران: علي جان سکندري... [و ديگران].- مشهد: بنياد پژوهشهاي اسلامي، ‎۱۳۸۹. 
2.     شهوازی ،‌ستار . « نام‏ ها ونامه ‏ها : روزنامه‏ ها وروزنامه ‏نگاران خراسان در دورۀ قاجاریه «. مشهد: ايوار،1383 .