بارگاه حضرت رضا (ع) در طول تاریخ چند صد ساله خود چند بار مورد حمله و هتک حرمت مهاجمان به دلایل مختلف قرار گرفته است. این حملات چه در زمانی که این بارگاه یک بارگاه ساده بوده و چه در زمانی که از تشکیلات اداری منظم و مجموعه بزرگی برخوردار شده رخ داده است
 مخالفت ها با مشروطه سبب تحریک افراد در سطح شهر و به وجود آمدن شرایطی شود که حرم مطهر بمباران گردد.
شروع این مساله از سال 1329ق توسط مخالفان مشروطه بود که با استفاده  از جو نارضایتی  نسبت به مشروطه که در جامعه آن دوره  بوده برای مقاصد شخصی استفاده نمودند. ارکان اصلی این واقعه سه نفر بودند. طالب الحق ، یوسف خان هراتی و نائب علی اکبر حسنی بود. استعفای رکن الدوله عملا کلیه امور شهر را در اختیار روس ها گذاشت و باعث شد روسها به حرم حمله کنند. آنها در بمباران حرم رضوی و گنبد و بارگاه، برخورد با عوامل متحصن و مردم عادی از خود شدت عمل به خرج داده و حتی بست های حضرت نیز تخریب شده است. بر طبق گزارش متولی آستان قدس تعداد کشته ها در داخل صحن ها 40 نفر بوده است.