وقف به عنوان یکی از راه های حفظ اصل املاک شخصی و تخصیص عواید آن به مصارف مورد علاقه واقف در تاریخ ایران اهمیت زیادی داشته و در دوره­های مختلف مورد توجه بوده است. اما،  در میان انتخاب محل مصرف مورد وقف شده، برخی از واقفان ابتکار عمل به خرج داده و مسیرهایی متفاوت و جدید را برای این مهم در نظر گرفته­اند. وقف دارالایتام و تعیین شرایطی برای تحصیل علوم جدید در روستای شادمهر از توابع پیشین تربت حیدریه و تابعه کنونی شهرستان مه­ولات، نمونه قابل توجهی از نوع وقف علمی است.
این مرکز که به اتکای وقف املاک و رقباتی از خاندان قهرمان در سال 1323 ش. به همت محمد­رضا میرزا قهرمان، تاسیس شد به عنوان دار­الایتام قهرمان شادمهر معروف شد و به عنوان تنها نمونه دارالایتام وقفی در خراسان  آن روزگار، که ضمن آموزش نوین، مهارت محور نیز بود، جای شناخت و معرفی بسزایی دارد.  چرا که، آشنایی بیشتر و معرفی برنامه­­­ها، شیوه اداره، نحوه آموزش­های تحصیلی و مهارتی و خروجی­های آن می­تواند راهگشای اقدامات فرهنگی مهمی مانند نمونه مورد بررسی شود. مقاله­­ای با عنوان «معرفی دارالایتام شادمهر، اولین نهاد آموزشی نوین کودکان بر پایه وقف در خراسان» در فصلنامه علمی مطالعات فرهنگی-اجتماعی خراسان، به قلم فاطمه رضایی مکی چاپ شده است که  به شناساندن بیشتر این مرکز علمی- تربیتی پرداخته است  و در پیوست چکیده ای از آن ارائه می­­شود. لازم به ذکر است که این پژوهش با تکیه بر آرشیو خانوادگی رضا­قلی­ میرزا قهرمان و اسناد مالی و اداری دارالایتام شادمهر، تدوین شده است که بخشی از اسناد مزبور توسط مرکز اسناد آستان قدس رضوی جذب شده و می­تواند راهگشای پژوهشهای بیشتری پیرامون تاریخ خراسان باشد