نمونه‌ای از مرقعات به خط سلطانعلی مشهدی (841-926ق.)
نظام‌الدین سلطانی معروف به سلطانعلی مشهدی ملقب به «سلطان الخطاطین» از خوشنویسان ایرانی و از معروفترین نستعلیق‌نویسان قرن نهم و دهم هجری قمری است. وی در سال 841ق. در شهر مشهد به دنیا آمد. در هفت سالگی پدرش را از دست داد و تحت حمایت مادر قرار گرفت. او در زادگاهش به فراگیری و تمرین خوشنویسی پرداخت. استادش «اظهر تبریزی»، یکی از استادان به نام آن دوران بود. به دنبال بر تخت نشستن «سلطان حسین بایقرا» در 873ق. وزیر دانشمند او، «امیر علیشیر نوایی»، سلطانعلی را به هرات دعوت نمود. او در دستگاه سلطان حسین عزّت و شوکت یافت و در ردیف بزرگان دربار قرار گرفت. تا آنجا که روزی پادشاه از وی خواست که سنگ قبرش به خط این هنرمند مزیّن شود. حضور سلطانعلی در هرات با آن فضای فرهنگی و دانش پرور نقشی بسزا در رشد و شکوفایی وی داشت. به طوری که در دربار همنشین امیر علیشیر نوایی (844-906ق.) گردید و نیز با عبدالرحمن جامی (817-897ق.) نیز دوستی و هم صحبتی یافت.
سلطانعلی از گروه اندک خوشنویسانی است که در دوران حیات خویش شناخته شده بود. در دوران فعالیت هنری اش القابی چون «قبلة الکتاب»، «زبدة الکتاب»، «کاتب السلطان» و «سلطان الخطاطین» داده بودند.
او سرانجام در سال 926ق. در مشهد چشم از جهان فرو بست.
قطعاتی از مرقع شماره 5803 گنجینه رضوی به سلطانعلی مشهدی:
