۱۳۹۸-۱۰-۰۱

توانمندسازی اقتصادی زنان در نظام بين‌المللي حقوق بشر

 توانمند¬سازی زنان از جمله مولفه¬های مهم در تحقق آرمانهای توسعه پایدار است. مشاهدات آماری سازمان ملل متحد مبین آن است که زنان در مواردی چون: فقر، خشونت، عدم برخورداری از تغذیه و بهداشت مناسب، قربانیان اصلی محسوب می شوند. از این رو توجه به بهبود موقعیت زنان نفع همگانی برای جوامع انسانی به همراه دارد. جامعه¬ای که وضعیت زنان را بهبود بخشد و بتواند با ایجاد فرصت¬ها و فراهم ساختن شرایط قابلیت¬زا، زنان از جایگاه گیرنده¬گان منفعل خدمات اجتماعی و اقتصادی خارج سازد و در نهایت زنان را به عنوان نیروهای فعال اجتماعی بپذیرد؛ جامعه¬ای است که توانسته با سیاست¬گذاری-های اجتماعی و اقتصادی دقیق و برنامه¬ریزی¬های اصولی، بر اساس نیازسنجی و آشنایی با امکانات بومی هر جامعه از تمام پتانسیل¬های خود و منابع انسانی موجود به خوبی استفاده نماید و در نهایت توسعه را با تاکید بر توان تمامی اعضای جامعه محقق سازد.
اثر حاضر در سه فصل تنظیم شده است. نخست به بررسی این موضوع در اسناد بین المللی، کنفرانس¬ها، قطعنامه¬های بین¬المللی و اسناد منطقه¬ای حقوق بشری می¬پردازد و در این بررسی ابتدا اسناد حقوق بشری که به زنان توجه خاصی داشته¬اند مورد توجه قرار گرفته است و سپس به کنفرانس¬ها و قطنامه¬های بین المللی و در آخر به اسناد منطقه¬ای به تفضیل بررسی شده است و در بخش بعدی به تجزیه این حق¬های رفاهی اقتصادی زنان با توجه به اسناد و رویه¬های بین المللی و بررسی تعهدات بین المللی دولت¬ها در رعایت حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و دیگر اسناد ذکر شده توجه شده است و در بخش آخر به بررسی این حق¬های رفاهی اقتصادی زنان در قوانین داخلی نظام حقوقی ایران و تطبیق آن¬ها با قوانین بین المللی پرداخته شده است. و در انتها به بررسی جدول¬ها و نمونه¬های آماری مورد مطالعه و ارزیابی قرار گرفته است.

افزودن دیدگاه جدید:

متن ساده

HTML محدود

Image CAPTCHA
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید