نهضت حسينی در پرتو قرآن: (روضه‌های قرآني)
در روایات می خوانیم¬: اگر چیزی از ما اهل بیت شنیدید¬، سوال¬کنید که این مطلب از کجای قرآن استفاده می-شود¬؟ تا ما در جواب ثابت¬کنیم ریشه¬ی همه¬ی حرف¬های ما در قرآن آمده است¬؛ گاهی با صراحت و جزییات و گاهی با کنایه وکلی¬. مثلا امام معصوم فرمود: به هر سخنی گوش¬ندهید¬، از حضرت پرسیدند ریشه قرآنی این کلام چیست؟ آن حضرت درپاسخ این آیه را تلاوت فرمود: (ان السمع والبصروالفواد کل اولئک کان عنه مسوولا) گوش وچشم ودل¬، همه اینها مورد بازخواست قرارخواهد گرفت¬. (برداشت از مقدمه کتاب ص.9)
کوتاه سخن اینکه استفاده از آیات در مناسبت های مختلف و متفاوت سیره اهل بیت بوده و هرگز بیان مصداق جدید برای آیات¬، تفسیر به رای نیست¬. اینجانب سعی¬کرده¬ام در این کتاب¬، تنها آیاتی را که مصادیق روشنی درماجرای کربلا دارد، بیان¬کنم¬، اما اگر راه ذوقیات را بازکنیم¬، حد و¬ حصری نخواهد¬داشت¬. چنانکه شخصی با برداشت ذوقی ازآیات 7تا 9 سوره قیامت چنین استفاده می¬کرد¬: ((فاذا برق البصر)) هنگامی که برق از چشم ابالفضل در اثر اصابت تیر¬ پرید ، ((وخسف القمر)) و قمر بنی هاشم غروب کرد و از اسب بر زمین افتاد¬، ((وجمع الشمس والقمر)) امام حسین (ع) بر بالین برادر آمد و شمس و قمر یعنی امام حسین و برادرش عباس با هم یکجا جمع شدند .... این سخنان¬، ذوقیات و احساساتی است که تشابهات لفظی با آیات قرآن دارند ولی دلالت منطقی ندارد.
ما در این کتاب سعی¬کرده¬ایم از حوادث کربلا¬، نمونه هایی که با قرآن تطبیق منطقی دارد بیرون بیاوریم و از ذوقیات دوری کنیم¬، زیرا اگر بخواهیم ذوقیات را بیرون¬کنیم¬، محدودیت و خط قرمزی نخواهیم داشت . (برداشت از مقدمه کتاب ص.11 و 12)
ساختار برنامه‌ريزي در زندگي انسان بر اساس آيات نوراني قرآن و روايات اهل بيت عليهم‌السلام