26دی/ فرار شاه معدوم( 1357ه.ش)

سه شنبه 26 دی ماه 1357 شاه فرودگاه مهرآباد را با چشم‌های گریان ترک کرد. پیش از آن اعضای خانواده سلطنتی، والاحضرت‌ها، شاهدخت‌ها، والاگهرها و فرزندان و همسران آنها و نیز ملکه مادر، با چمدان‌های پر بار و جواهرات بسیار تهران را ترک کرده بودند و از خاندان پهلوی به جز دو سه تن که یکی از آنها حمیدرضا بود کسی در ایران نماند.
حمیدرضا از سال‌ها پیش به دلیل شب‌زنده‌داری‌ها و شایعه اعتیاد و رفتاری که در ظاهر خلاف شئونات خاندان سلطنتی تلقی می‌شد از دربار طرد شده بود و از مال و منال دنیا هم چیز قابل توجهی نداشت. در آن بعد از ظهر دی ماه که غوغای بادها سکوت زمستانی را می‌شکست شاه با مراسمی ساده و غمگین از پله‌های هواپیما بالا رفت تا تهران را به مقصد قاهره ترک کند. این سفری بود که هرگز بازگشتی به دنبال نداشت. سفری که با همه مسافرت‌های قبلی شاه که همراه با عزت و احترام و استقبال‌ها و ضیافت‌ها و دیدار سران و تشریفات کامل بود تفاوت بسیاری داشت. در حقیقت این سفری توام با آوارگی و تنهائی و اندوه و عبرت‌انگیز بود.
این سفر، یعنی در فاصله 26 دی ماه 1357 تا 5 مرداد 1359 که شاه در قاهره درگذشت، در مجموع 568 روز طول کشید. در این مدت شاه به ترتیب در مصر، مراکش، باهاماس، مکزیک، آمریکا( در بیمارستان نیویورک)، پاناما و در پایان مصر روزگار تبعید و غربت را گذراند.
منبع: پس از سقوط: "سرگذشت خاندان پهلوي در دوران آوارگي"/ خاطرات احمد علي مسعود انصاري.- تهران: موسسه مطالعات و پژوهشهاي سياسي، ‎۱۳۷۱.