وفات حضرت زینب(س)

ولادت حضرت زینب کبری(س) به روایات مختلف در تاریخ ثبت شده است، اما آنچه مشهور است در سال 5 هجری در 5 ماه جمادی‌الاولی به دنیا آمدند و از امام حسین(ع) 2 سال کوچکتر بودند و هنگام وفات پیامبر(ص) حضرت زینب(س) 5 ساله بودند. نام پدر او علی بن ابیطالب(ع)، امام اول شیعیان و نام مادر ایشان فاطمه زهرا(س) دختر پیامبر خدا است. بسیاری از مورخین لقب حضرت زینب(س) را(( کبری)) گفته‌اند، بعضی عقیله گفته‌اند. عقیله یعنی خردمند، زن پرده‌نشین، ارزشمند، بانوی بزرگوار، سرور زنان با عقل و کمال.
روابط محبت بین امام حسین(ع) و خواهرش حضرت زینب(س) در عالم یافت نشده و نمی‌شود. حضرت زینب(س) برادرشان را می‌شناختند، زیرا امام حسین(ع) آقای جوانان اهل بهشت و ریحانه رسول خدا(ص) است و نیز می‌دانستند که خداوند تبارک و تعالی آیات زیادی را در شان امام حسین(ع) نازل فرمود.
به یقین شوهر حضرت زینب(س)، پسر عمویش عبدالله بن جعفر بوده، اما درباره تاریخ ازدواج و این که در چند سالگی این قضیه رخ داد، چیزی تا سال 700 به دست نیامد. همسرش از بخشندگان معروف عرب بود. چون امام حسین(ع) از مدینه به طرف مکه رهسپار شد، عبدالله دو فرزند خود عون و محمد را به نزد امام حسین(ع) فرستاد تا همراه ایشان باشند.
در واقعه‌کربلا حضرت زینب(س) همراه امام حسین(ع) بودند. بعد از شهادت امام حسین(ع) و واقعه‌ی کربلا، دشمن اهل بیت، آنها را با کمال ذلت و خواری بر شتران بی‌جهاز و عریان سوار کردند و اسیران را غارت زده و با صورت‌های باز و برخی را با طناب بسته و امام سجاد(ع) را با غل و زنجیر سرتاسری به کوفه و بعد به طرف شام شهر به شهر بردند، تا به خیال ستمگرانه خودشان، ملت چشمش به حساب بیفتد و با مقام سلطنت یزید مخالفت نکنند؛ اما نتیجه بر عکس شد زیرا سخنرانی‌های متعدد اهل بیت(ع) یزید را رسوا و حقانیت ذریه رسول خدا(ص) را محقق ساخت.
درباره‌ی تاریخ وفات حضرت زینب(س)، هند دختر ابی رافع بن عبیدالله گفت: (( زینب دختر علی غروب روز یکشنبه پانزدهم رجب سال 62 هجری وفات کرد و ما در تشییع جنازه او حاضر بودیم. وی در پس توی اتاق خود در خانه مسلمه در منطقه حمراء القصوی جایی که باغ‌های عبدالله عبدالرحمن بن عوف است، دفن شد.))
منبع:
1. زينب (س) ام عاشورا/ منصوره مدرس‌فتحي.- اصفهان: نقش نگين: کهن‌دژ، ‎۱۳۸۹.
2. مصيبت‌نامه حضرت زينب عليهاالسلام: اولين زندگي‌نامه مستند وحيده مصاحب حضرت زينب (ع) تا قرن هفتم هجري/ تحقيق و تاليف: علي اکبر صداقت.- قم: بکا، ‎۱۳۹۱.