13 فروردین/ روز طبیعت ((مراسم سیزده به در))

برخی از مورخین و پژوهشگران بر این عقیده‌اند که(( جمشید روز سیزده نوروز را در صحرای سبز و خرم خیمه و خرگاه برپا می‌کرد و بار عام می‌داد. وی چندین سال متوالی این کار را انجام می‌داد تا این که در نتیجه این مراسم در ایران به صورت سنت و مراسم درآمد و ایرانیان داهی از آن به بعد سیزده‌ به در را بیرون از خانه برگزار می‌نمایند. آری ایرانیان قدیم پس از دوازده روز جشن گرفتن و شادی کردن به یاد دوازده ماه از سال است. روز سیزدهم نوروز را که روز فرخنده‌ای نیز است به باغ و صحرا می‌رفتند و شادی می‌کردند و در حقیقت با این ترتیب، رسمی بودن دوره‌ی نوروز را به پایان می‌رسانیدند.))
همان طور که از لابلای اوراق تواریخ این مرز و بوم درمی‌یابیم: (( ... در دربار هخامنشی، در ابتدای نوروز دوازده ستون بر پا می‌شده است که روی هر یک نوعی از گیاه] حبوبات[ سبز می‌کردند... و عقیده داشتند هر گیاهی که بالای ستون‌ها بهتر سبز شود. نشانه آن است که آن گیاه در آن سال محصول فراوان دارد.
]آنان[ این گیاهان( سبزه‌ها) را تا روز سیزدهم فروردین نگه می‌داشتند و سپس همه آنها را جمع کرده و روز سیزدهم در جوی آب می‌انداختند.))

منبع: نوروز و جشن‌هاي باستاني ايرانيان/ عليرضا جنتي سراب.- مشهد: ضريح آفتاب، ‎۱۳۹۰.