یکی از اقدامات مورد توجه در کتابخانه آستان قدس رضوی ، تدوین نخستین نظامنامه در ایران به تاریخ 7 خرداد 1313 ش ، در خصوص تعیین وظایف کارکنان کتابخانه و ارائه خدمات به مراجعان است. مکاتبات در باب ضرورت تدوین این نظامنامه درآرشیو اسناد آستان قدس با شماره 99099 موجود است ، آنچه از اسناد مستفاد می شود، رئیس وقت کتابخانه آستان قدس، عبدالعلی میرزا اوکتایی به دلیل افزایش مراجعان به کتابخانه و جهت جلوگیری از تعلل کارکنان کتابخانه از وظایف مقرر، همچنین حفظ احترام و تکریم مراجعان ، نظام نامه مذکور را تنظیم نموده است . متن این نظام نامه به صورت تجلید شده در مرکز نسخ خطی آستان قدس با شماره 16843 به خط نستعلیق و در چهار برگ نگهداری می شود.
مفاد نظام نامه مورد نظرکه در 27 ماده تنظیم شده است ، شامل نکاتی است که تا آن زمان در رابطه با اداره امور کتابخانه در ایران ، بی نظیر است. از جمله می توان به این موارد اشاره کرد:
1. هدف از تشکیل هر کتابخانه ای را ارائه خدمات به مراجعان دانسته و در آن به ضرورت داشتن رفتار مؤدبانه و ایجاد امکانات لازم در جهت جلب رضایت آنان تأکید شده است. از 27 ماده ، 14 مورد آن در باب حفظ احترام و تکریم مراجعه کننده است .
2. مشخص نمودن وظایف کتابداران و موزعین و تأکید بر انجام حسن وظایف.
3. توجه به مسائل امنیتی و محافظت از منابع .
اهمیت اجرایی شدن مفاد نظام نامه تا به آنجاست که کارکنان کتابخانه در صورت عدم رعایت قوانین آن، در دفعه نخست به تذکر شفاهی و در دفعه دوم به تذکر کتبی محکوم می شدند .در صورت تکرار نافرمانی در بار سوم ، مجبور به پرداخت جریمه نقدی از پنج تا پنجاه ریال می شدند. در مرحله چهارم، محروم شدن از اضافه حقوق به مدت دوسال و در دفعه پنجم،یک ماه تعلیق از خدمت، بدون حقوق و در مرتبه ششم به انفصال دائمی از خدمت محکوم می شدند.
موارد مذکور، پیشگامی و همت متصدیان امور در جهت ارائه خدمات مطلوب ، حفظ تکریم و جذب مراجعان به کتابخانه را نشان می دهد؛ امری که هم اکنون نیز مورد اهتمام ویژه مسئولان این کتابخانه است.
کتاب وکتابخانه درتمدن اسلامی از جایگاه ویژه ای برخوردار است. از این رو ، از گذشته ای دور در کنار اماکن متبرکه و رواق های باشکوه حرم رضوی (علیه السلام) ، کتابخانه نیز قرار داشته است .چنان که به عنوان یکی از قدیمی ترین کتابخانه های جهان اسلام محسوب می شود و در آن مواریث کهن اسلامی حفظ شده است.این کتابخانه دارای ویژگی هایی است که شناخت پیشینه آن جهت بررسی تاریخ اجتماعی ، فرهنگی شهر مشهد و نقش آستان قدس رضوی در آن حائز اهمیت است.