18شهریور/درگذشت جلال آل احمد( 1348ش)
در سال‌های آخر دبیرستان است، که جلال با کلام کسروی و شریعت سنگلجی، آشنا می‌شود و همین مقدمه‌ای می‌شود برای پیوستن وی به حزب توده. در سال 1322 وارد دانشسرای عالی تهران می‌شود و در رشته ادبیات فارسی به تحصیل می‌پردازد. در 1323 به حزب توده پیوست و سه سال بعد در انشعابی جنجالی از آن کناره گرفت. جلال آل احمد نخستین مجموعه داستان خود به نام( دید و بازدید) را در همین دوران منتشر کرد. او که تاثیری گسترده بر جریان روشنفکری دوران خود داشت، به جز نوشتن داستان به نگارش مقالات اجتماعی، پژهش‌های مردم‌شناسی، سفرنامه‌ها و ترجمه‌های متعددی نیز پرداخت. شاید مهمترین ویژگی ادبی آل احمد نثر او بود. نثری فشرده و موجز و در عین حال عصبی و پرخاشگر، که نمونه‌های خوب آن را در سفرنامه‌های او مثل( خسی در میقات) و یا داستان زندگینامه( سنگی بر گوری) می‌توان دید.
در سال 1326 دومین کتاب خود به نام( از رنجی که می‌بریم) را چاپ می‌کند که حاوی قصه‌های شکست مبارزاتش در حزب توده است. آل احمد در 1327 در اتوبوس تهران به شیراز با سیمین دانشور، که او نیز دانشجوی دانشکده ادبیات داستان‌نویس و مترجم بود، آشنا شد و در 1329 با وی ازدواج کرد.
پس از کودتای 28 مرداد، که ضربه سنگینی بر پیکر آزادی‌خواهان و مبارزین با استبداد بود، آل احمد نیز دچار افسردگی شدیدی گردید. در این سال‌ها وی کتاب خود را تحت عنوان( سرگذشت کندوها) به چاپ می‌رساند. وی در سال 1342 به اتفاق علی اکبر کنی‌پور برای سفر حج به مکه رفت. پیش از این سفر در ملاقاتی که با سید روح الله خمینی(ره) داشت با وی آشنا شده بود و کتاب غرب‌زدگی مورد توجه او قرار گرفته بود.
جلال آل احمد در 18 شهریور 1348 در سن چهل و شش سالگی در اسالم گیلان درگذشت.
منبع: مشاهير ايران زمين/ به‌کوشش امير بهنام.- تهران: پاسارگاد، ۱۳۹۵.