اربعین حسینی
عطیه می‌گوید: ما مشغول زیارت بودیم که از دور کسانی دیده شدند که از دیار شام به سوی ما می‌آمدند. بعد از مدتی غلام جابر برگشت وگفت: جابر! برخیز به استقبال اهل بیت پیامبر برو، این زین العابدین(ع) است که همراه عمه و خواهرانش به سوی قبر حسین(ع) می‌آیند. جابر بن عبدالله انصاری با گروهی از بنی هاشم و مردانی از خاندان رسول خدا ملاقات کردند. آنگاه سراغ قبر امام حسین(ع) رفتند و آنجا حلقه زدند، به گریه و زاری پرداختند عزا به پا داشتند. اهل آن آبادی نیز به اینها ملحق شدند و چند روزی را به عزا پرداختند.
ورود جابر بن عبدالله انصاری و اهل بیت رسول خدا(ص) و امام حسین(ع) به کربلا در روز بیستم صفر سال 61 ه.ق، پس از سفر شام و ملاقات آنها با هم در آنجا را سید بن طاووس در(( لهوف)) مطرح کرده و در مصادر دیگری نیز تقویت شده است. بیستم صفر شیخ در تهذیب و مصباح روایت کرده از حضرت امام حسن عسکری(ع) که فرموده: علامت مومن پنج چیز است: پنجاه و یک رکعت نماز گذاشتن؛ که مراد هفده رکعت فریضه و سی و چهار رکعت نافله است در هر شب و روز، انجام دادن زیارت اربعین، انگشتر در دست راست کردن، جبین را در سجده بر خاک گذاشتن و بسم الله الرحمن الرحیم را بلند گفتن.
منبع:
1-از کربلا تا مدينه: مرثيه جانسوز وقايع پس از عاشورا/ احمد بحريني دشتي.- قم: مؤسسه انتشارات عصر ظهور، ۱۳۸۴.
2-کليات مفاتيح الجنان درشت خط با ترجمه فارسي/ تأليف عباس قمي؛ [خطاط غلامعلي موسوي هاشمي].- مشهد: هاتف، ۱۳۷۹.