۱۳۹۹-۰۷-۲۲

24مهر/ روز وقف

وقف در لغت ‏به معنای ایستادن، ماندن و آرام گرفتن است و در اصطلاح فقهی، به معنی نگهداشتن و حبس كردن عین ملك و صرف كردن، منافع آن در راه خدا می‌باشد.

وقف، یكی از بهترین شیوه‌های انفاق است زیرا آثار و بركات بخشش مال و كمك به محرومان و نیازمندان شامل حال واقف می‌شود و او از بهره‌های بزرگ معنوی و اخروی این عمل نیكو، بهره می‌برد.
وقف به دو نوع وقف عام و خاص تقسیم می‌شود. وقف عام مانند مسجد كه استفاده كنندگان از آن عموم مردم هستند اما در وقف خاص، مثل وقف مالی برای معلولین استفاده كنندگان آن را گروه خاصی تشكیل می‌دهند.
در اسلام به سنت حسنه وقف توجه زیادی شده و حضرت محمد(ص) و امامان معصوم، مسلمانان را به انجام آن توصیه كرده‌اند. به نقل از پیامبر وقف یكی از سه چیزی است كه ثواب و خیر آن حتی پس از مرگ شخص نیز، به عنوان صدقه‌ای دایم به شخص وقف‌كننده می‌رسد.
ایشان می‌فرمایند: "بهترین یادگار و میراثی كه انسان از خود بر جای می‌گذارد، سه چیز است: صدقه جاریه (وقف) كه اجر و مزدش به او می‌رسد، دانشی كه پس از او مورد استفاده واقع شود و فرزند شایسته‌ای كه خیری در برداشته باشد."
امامان معصوم (ع) نیز خود در اجرای سنت وقف پیشقدم بوده‌اند؛ چنانچه امام علی(ع) چاه‌ها و باغ‌های بسیاری را كه به دست خود احداث كرده بود، در راه خدا و مسلمانان وقف كرد. برخی از این چاه‌ها هنوز در عربستان با عنوان "آبار علی" (چاه‌های علی) شناخته می‌شود و مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در صدر اسلام موارد زیادی از موقوفات وجود دارند كه صدها مكتبخانه و مدرسه، از نظامیه بغداد گرفته تا دارالعلم‌های بخارا و سمرقند از محل این موقوفات اداره می‌شدند.
در ایران سازمان اوقاف و امور خیریه نهاد متولی امور موقوفات است. این نهاد به منظور تحكیم پایه‌های سنت نبوی وقف و ترویج این فرهنگ اسلامی، براساس مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی، روز 27 صفر را با عنوان "روز وقف" نام گذاری كرد.
منبع: سایت تبیان

افزودن دیدگاه جدید:

متن ساده

HTML محدود

Image CAPTCHA
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید