۱۳۹۹-۰۸-۲۲

توسعه استنباط از فعل معصوم عليه‌السلام

پیشینه مطالعات حدیثی شیعه نشان می‌دهد که بیشتر پژوهش‌های انجام گرفته معطوف به قول معصوم (ع) است و میزان استناد حدیث پژوهان شیعه به سنت قولی بیشتر از سنت فعلی است.

این واقعیت حکایت از آن دارد که ظرفیت‌ها و قابلیت‌های فعل معصوم (ع) آنچنان که باید شناخته نشده است و این موضوع عرصه‌های ناگشوده بسیاری دارد که باید با تامل و تتبع کشف و معرفی شود.
یکی از مسائل مهمی که در این‌ باره طرح می‌شود چگونگی استفاده حداکثری از فعل معصوم و یافتن راهکاری برای توسعه بهره‌گیری از آن است و اینکه ضوابط کارآمدی فعل معصوم چیست و توسعه استنباط از آن بر چه مبنایی استوار است؟ از این رو کتاب «¬توسعه استنباط از فعل معصوم (ع)» با محوریت توسعه استنباط از فعل معصوم(ع) به نگارش درآمده و با تتبع در متون رفتارشناختی معصومان و تحلیل و پردازش آن ها به سامان رسیده¬است؛ ایده‌ای که بر تاریخ استنادات شیعه استوار است و بر پیش انگاره‌های کلامی اصولی و رجالی شیعه پای می‌فشارد.
اثر حاضر در دو بخش و 4 فصل تدوین شده است؛ در بخش نخست که به بررسی اصل کارآمدی فعل معصوم در استنباط می‌پردازد به ترتیب دو فصل ادوار استناد به فعل معصوم در مطالعات شیعه و ضوابط کارآمدی فعل معصوم در استنباط اختصاص یافته است، مبانی توسعه استنباط و پیامدهای پذیرش آن بررسی شده است.
همچنین در بخش دوم که به موضوع توسعۀ کارکرد فعل معصوم در استنباط اختصاص یافته است، مبانی توسعۀ استنباط و پیامدهای پذیرش آن بررسی شده است.
بخش پایانی کتاب با عنوان «¬ضمیمه» ، افعال اختصاصی پیامبر (ص) در منابع فقهی را در قالب جدول ارائه داده-است.

افزودن دیدگاه جدید:

متن ساده

HTML محدود

Image CAPTCHA
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید