اسطوره و شعر/ جليل قيصري، ابراهيم نجاري؛ ويراستار سيده راحيل موسوي.- نوشهر: ناسنگ، ۱۳۹۸.
اسطوره‌ها روایتی خیالی از مهم‌ترین و بنیادی‌ترین دغدغه‌های بشری هستند که در درازنای زمان به گونه‌ی آرمان‌های ذهنی، آیین‌ها و باورهای عملی بر اساس چارچوب‌های اقتصادی و اجتماعی با هسته‌ی واحد و شاخ و برگ‌های متفاوت در ذهن و عین تجلی می‌یابند.
اگر چه هیچ انسانی بنا به سرشت انسانی خود جدا از شعر و اسطوره نیست، گاه به دلیل ساختارهای ذهنی، دل مشغولی‌های سرشتی، تمایلات هستی شناسانه و نوع نگاه به هستی، تن‌هایی ارتباطی بنیادی‌تربا شعر و اسطوره دارند و اگر شاعر باشند یا ادیب، این غلظت دلبستگی را عمیق‌ترمی‌کند چرا که شعر و اسطوره با ساختار ذهنی همسان و سرچشمه‌های ناخودآگاه خود دارای زبانی مشترکند وآن زبان نمادین است.
نویسندگان در حد داشته‌ها و بضاعت خود کوشیده‌اند به بنیادی‌ترین نشانه‌ها و مفاهیم دراین حوزه بپردازند و یا گل و گیاه و سنگ و درخت و شیء را که دارای ژرف‌ترین مفاهیم انسانی‌اند از بکرترین و گمنام‌ترین روستاهای حوالی همین دهکده‌ی جهانی پیدا کنند.
این کتاب در سه فصل تدوین شده است. اسطوره چیست؟ شعر چیست و خوانش اساطیری چند شعر از حافظ، نیما، فروغ، سهراب سپهری، اخوان ثالث، شاملو، بیژن نجدی.
