از آسمان به گوش دل آید رضا(ع)، رضا(ع)
خورشید طوس از همه سو میزند صدا
ضامن به آهوان خراسان رسیده است
آید ز عرش هلهله، تبریک، مرحبا
گلدستههای صحن غدیر و نمای آن
یاد آورد ز حج و غدیر و ز هل اتی
صحنی به نام فاطمه(س)، کوثر گرفته نام
تا نام و ذکر فاطمه(س) باشد دوای ما
از صحن کهنه میدمد این روح انقلاب
دولت سرای شاه و گدا میشود بنا
ایوان صحن نو به طلا می‌دهد جلا
با نور خود ز درد و بلا می‌دهد شفا
آزاد می‌شوم ز نگاهی به گنبدش
هم از هوای خویش و درونم شوم رها
صید کبوتران حرم میشود دلم
در دام وصل و دام رضا(ع) میکنم صفا
مهمانسرا و گنبد و گلدسته و حرم
بزمی چه شاعرانه به ما می‌دهد خدا
مهمان شوم به بزم رضا(ع)، خواهم از خدا
مهدی(ع) کند ظهور و بگوید رضا(ع) رضا(ع)
