کتاب چهل منبر زینبی
کتاب چهل منبر زینبی پانزدهمین جلد از «سلسله منابر اهل‌بیت (ع)» است که به قلم حجت‌الاسلام حسن بابایی در سال 1397 از سوی انتشارات سیمای افق منتشر شد. این کتاب در چهل منبر تنظیم شده که «دانای نیاموخته»، «قبله رنجها»، «خردمند بانوان»، «خردمند پرده‌نشینان رسالت»، «سخنور رسا»، «بانوی مورد اطمینان»، «بانوی با فضیلت»، «پارسای خاندان علی»، «ستاره آسمان شرف و کرامت»، «همدم و همراه ناگواری‌ها»، «نور چشم حضرت علی (ع)»، «دروازه آمرزش گناهان» و «مورد محبت و محبوب حضرت رسول (ص)» برخی از آن‌هاست.
در بخشی از منبر هشتم این کتاب می‌خوانیم: «حضرت زینب (ع) پس از واقعه عاشورا در خطبه‌ای مردم کوفه را به‌خاطر یاری نکردن امام حسین (ع) گناهکار خواندند: جنایتی که سرآغاز جنایات دیگری در تاریخ گشته، سیاه، تاریک و جبران‌ناپذیر بوده، تمام سطح زمین و وسعت آسمان را پر کرده است. آیا از اینکه آسمان خون باریده تعجب می‌کنید؟ در حالی‌که عذاب آخرت در مقایسه با این امر، بسیار شدیدتر و خوارکننده‌تر است و در آن روز کسی به یاری شما نخواهد آمد. پس مهلت‌هایی که خدای متعال به شما می‌دهد موجب خوشی شما نگردد، چراکه خدا در عذاب کردن بندگان خود شتاب نمی‌کند، چون ترسی از پایمال شدن خون و از دست رفتن زمان انتقام ندارد و همانا که خدای شما همیشه در کمین است.»
حضرت زینب (س) در 5 جمادی‌الاول سال پنجم هجری قمری در مدینه متولد شد، اما ولادت ایشان در سال 6 هجری نیز گزارش شده است. (ابوالحسن العلوی، اخبار الزینبیات، ۱۴۱۰ق، ص۲۳). بر اساس روایات متعدد، نام‌گذاری حضرت زینب (س)، توسط پیامبر (ص) صورت گرفت و گفته شده که جبرئیل از سوی خداوند این نام را به پیامبر (ص) رسانده است. در کتاب «الخصائص الزینبیة» آمده: پیامبر(ص) او را بوسید و فرمود: «حاضران امّتم، غایبان را از کرامت این دخترم زینب آگاه کنند؛ همانا او مانند جده‌اش خدیجه است.»
