پیرامون ادبیات معاصر ایران، اعم از نظم و نثر، در این سه دهة اخیر بعد از انقلاب اسلامی ایران، ‌‌کتاب‌‌های متعدد و متنوعی نوشته و منتشر شده است. هریک از این آثار، از جهاتی درخور توجه و بررسی‌اند و نیز دارای ویژگی‌‌های خاص خود هستند که در جای خود استفاده می‌شوند. از بین این آثار گوناگون، ادبیات معاصر ایران (نثر) از محمد‌‌رضا روزبه، تاحدودی با سایر آثار منتشرشدة دیگری که در این دوره به بازار نشر کتاب عرضه شده‌اند ‌‌متفاوت است. هرچند این کتاب نیز از جهاتی ‌‌از ایراد و اشکال خالی نیست، اما به علت انتخاب درست نمونه‌‌ها و شواهد گوناگون از نثر فارسی در دورة معاصر و همچنین، نقد و تحلیل نسبتا قابل قبول تعدادی از این نمونه‌‌ها و حجم تاحدودی ‌‌کم آن و نیز با توجه به در نظر گرفتن این نکته که کتاب به‌مثابة درسنامه و متن آموزشی برای دورة تحصیلی کارشناسی رشتة زبان و ادبیات فارسی تألیف شده است، می‌توان گفت که در مقایسه با کتاب‌‌های مشابه محاسن، ‌‌مزایا، و امتیاز‌‌هایی دارد و به این جهت، ‌‌بایسته است به آن به‌منزلة متن آموزشی برگزیده توجه شود و از آن برای تدریس واحد درسی مورد نظر، یعنی ادبیات معاصر ایران (نثر)، ‌‌استفاده شود. در این نوشته، کوشش شده است به لحاظ ابعاد شکلی و ظاهری و نیز از جهت محتوایی، به جنبه‌‌های قوت و ضعف این اثر پرداخته شود و این موارد به مخاطبان این کتاب، که بیش‌تر دانشجویان زبان و ادبیات فارسی‌اند، ‌‌ارائه شود.