فردوسی برای هر یک ازپادشاهان به فراخور عملکرد جلوههایی از داد وبیداد و خردورزی و آزمندی را درداستانهای باستانی و بخش اسطورهای و تاریخی شاهنامه برشمرده است.ا
پادشاهان در شاهنامه و تحلیل سبکی آنها » دادگری و آزمندی « چگونگی انعکاس
محمد طاهری 9 ، علی آسمند 2 )نویسنده مسئول(
چکیده:
"دادگری وآزمندی" از جمله موضوعات مطرح درسبک فکری شاهنامه است که یکی از استوارترین ارکان بینش سیاسی فردوسی را تشکیل میدهد. فردوسی برای هر یک ازپادشاهان به فراخور عملکرد جلوههایی از داد وبیداد و خردورزی و آزمندی را درداستانهای باستانی و بخش اسطورهای و تاریخی شاهنامه برشمرده است.این عناصر پیوند اندامواری با نگرش سیاسی شاعر به حاکمان دارد. تصویرگری شاعر از "آز و داد" به شکلهای مختلف در ضمن داستان پادشاهان آمده است. ادب و سلوک رفتاری حاکمان در پهنۀ تاریخ و تجربۀ زیستی آنان در دو مفهوم "داد و آز "متبلور است. این رفتار در اسطورهها با انجام کارهای خارقالعاده همراه است. در این مقاله کوشش کردهایم به جلوههای مضمون و محتوای این مؤلفهها در حماسۀ فردوسی بپردازیم و میزان تأثیرآنها را در تفکر سیاسی فردوسی نشان دهیم .
کلمات کلیدی: آز، داد، سبک، جلوههای آز و داد، فردوسی، سیاسی
فصلنامه تخصصی سبکشناسی نظم و نثر فارسی )بهار ادب(
سال نهم- شماره چهارم- زمستان 1395 - شماره پیاپی 34
