اللهم عجل لولیک الفرج: یعنی گناه نکنیم

معرفی کتاب

خدا کند تو بيايي/ مهدي شجاعي.- تهران: کتاب نيستان، ‎۱۳۹۰.
 ما به آب حیات انتظار زنده‌ایم. دردها همه از آن رو تاب آوردنی بود که آمدنی بودی. تحمل شدائد از آن رو شدنی بود که ظهورت شدنی بود و به تحقق پیوستنی. سنگینی بار انتظار بر پشت ما سنگینی یک سال و دو سال نیست، سنگینی یک قرن و دو قرن نیست . حتی از زمان تودیع یازدهمین خورشید نیست.

تاریخ استقامت ما از آن زمان هم دورتر می رود. از عاشورا هم می‌گذرد و به بعثت پیامبر اکرم می‌رسد. هم او در مقابل همه ی جهل و ظلم و کفر و شرک و عناد و فسادی که جهان آن زمان را پوشانده بود وعده فرمود که کسی خواهد آمد. نامش نام من، کنیه‌اش کنیه‌ی من، لقبش لقب من، دوازدهمین وصی من خواهد بود و جهان را از توحید و عدل و عشق و داد پر خواهد فرمود. اما تاریخ صبر و انتظار ما به دورترها بر می گردد، به مظلومیت و تنهایی عیسی، به غربت موسی، به استقامت نوح و از همه اینها گذر می‌کند تا به مظلومیت هابیل می‌رسد.

 انتظار و بردباری ما را وسعتی است از هابیل تاکنون و تا برخاستن فریاد جبرئیل در زمین و آسمان و آوردن مژده ظهور امام زمان. آری و در آن زمان هستی حیات خواهد یافت عشق پر و بال خواهد گشود و در رگ‌های خشکیده ی علم خون تازه خواهد دوید. پشت هیولای ظلم و جهل با خاک انس جاودان خواهد گرفت. شیطان خلع سلاح خواهد شد، انسان بر مرکب رشد خواهد نشست و عروج را زمزمه خواهد کرد.