امام علی(ع) در طول دوران خلافت خود هیچ‌گاه در برابر فساد کارگزاران حکومتی اغماض نکرده و آنها را به شدیدترین وجه توبیخ می‌کردند. از مفسدان در حکومت اسلامی به عنوان مسئولان سلب اعتماد مردم به جامعه اسلامی یاد می‌کنند و می‌فرمایند: «کارگزاران خائن را علاوه بر مجازات بدنی، از لحاظ روانی نیز مجازات کن.»
متأسفانه این پدیده شوم اجتماعی در جامعه ما نیز نفوذ کرده و هر از گاهی اخباری در رابطه با فساد برخی از مسئولان و مدیران نهادهای مختلف شنیده می‌شود. شاید عدم وجود ایمان راسخ به عقاید دینی و مذهبی و دوری از تفکرات آرمانی و انقلابی در میان برخی مدیران، از جمله عوامل اصلی بروز فساد در جامعه اسلامی ما باشد.
البته موضوع فساد امری مقطعی و یا مختص به زمان حاضر نیست و در طول تاریخ نیز وجود داشته است. حتی در زمان صدر اسلام نیز مسئولان و مدیرانی بوده‌اند که از موقعیت‌های سیاسی و حکومتی خود استفاده کرده و با سوءاستفاده از بیت‌المال، به فساد در جامعه می‌پرداختند.
وجود مقدس حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) نیز که نزدیک به پنج سال خلافت مسلمین را بر عهده داشتند، با چنین پدیده شومی در دوران حکومت خود مواجه بودند و همواره با مسئولان و حاکمانی که به فساد و سوءاستفاده از مناصب حکومتی خود می‌پرداختند، به شدت مقابله می‌کردند. بسیاری از مواضع امیرالمؤمنین(ع) در برابر حاکمان و مسئولان فاسد حکومتی در نهج‌البلاغه بیان شده است.
حجت‌الاسلام والمسلمین مجتبی حسن‌زاده، حافظ کل قرآن کریم و نهج‌البلاغه و مدیرعامل مؤسسه امیرالمؤمنین(ع) کاشان در گفت‌وگو با ایکنا، در رابطه با نحوه برخورد حضرت علی(ع) با فاسدان با اشاره به نکات بیان شده در نهج‌البلاغه امیرالمؤمنین(ع) اظهار کرد: یکی از موارد قابل تأمل و بسیار مهم در کلام امیرالمؤمنین(ع) که در نهج‌البلاغه آمده و حضرت امیر(ع) بارها و بارها بدان اشاره کرده‌اند و بیشتر نامه‌های حضرت نیز در باب آن است موضوع زمامداران حکومتی محسوب می‌شود.
وی افزود: مولا علی(ع) می‌فرمایند که «مَنْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلنَّاسِ إِمَاماً فَلْيَبْدَأْ بِتَعْلِيمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تَعْلِيمِ غَيْرِهِ؛ کسی که خود را در مقام امامت و پیشوایی دیگران قرار می‌دهد، قبل از اینکه به تربیت دیگران بپردازد، باید به تربیت خود بپردازد». این کلام حضرت امیر(ع) اطلاق دارد یعنی تمامی ارکان حکومت از رئیس حکومت گرفته تا کارگزاران حکومتی، نمایندگان و هر کسی که به شکلی ارشاد و هدایت مردم را بر عهده دارد را در برمی‌گیرد و تمامی ایشان باید قبل از اینکه به تربیت دیگران بپردازند، خود را تربیت کنند؛ چراکه «الناس علی دین ملوکهم؛ مردم به دین، روش و طریقه حاکمان و پادشاهان خویش زندگی می‌کنند».
حسن‌زاده با بیان اینکه هر اتفاقی که در جامعه رخ می‌دهد، منشعب از بزرگان حکومتی است، گفت: هنگامی که حضرت امیر(ع) در خطبه شقشقیه به دوران حکومت یکی از خلفا اشاره می‌کنند، می‌فرمایند: «فَمُنِيَ النَّاسُ لَعَمْرُ اللَّهِ بِخَبْطٍ وَ شِمَاسٍ وَ تَلَوُّنٍ وَ اعْتِرَاضٍ». در آن زمان حکومتی ایجاد شده بود که مردم را دچار سردرگمی و عدم ثبات کرده بود و آنها دیگر هیچ علاقه‌ای به دین مبین اسلام نداشتند که این مسئله ریشه در حکمرانان حکومتی آن زمان دارد.
برخورد امام(ع) با کارگزاران خائن
این حافظ کل نهج‌البلاغه ادامه داد: بنابراین، یکی از نکات قابل تأملی که در سیره حکومتی علی بن‌ابی‌طالب(ع) وجود دارد، برخورد قاطع ایشان با کارگزاران حکومتی متخلف است. هنگامی که به نامه ۵۳ نهج‌البلاغه توجه می‌کنیم، مشاهده می‌کنیم که مولا علی(ع) به صورت خیلی دقیق به گزاره‌های بسیار مهمی اشاره می‌کنند. امام(ع) به مالک اشتر نخعی می‌فرمایند «ثُمَّ انْظُرْ فِي أُمُورِ عُمَّالِکَ فَاسْتَعْمِلْهُمُ اخْتِبَاراً، وَلاَ تُوَلِّهِمْ مُحَابَاةً وَأَثَرَةً؛ در امور مربوط به کارگزاران خود دقت کن و آنها را با آزمون و نه از روی تمایلات شخصی و استبداد رأی به کار بگیر».
وی اظهار کرد: اینکه زمامداران حکومتی بدون همکاری کارگزاران خود نمی‌توانند فعالیت و حکومت کنند، یک اصل ثابت شده است. اگر این کارگزاران افراد صالح و سالمی باشند، امور مملکت نیز به صلاح پیش خواهد رفت، اما اگر این کارگزاران به ظلم و فساد بپردازند، مسلماً این مسئله در امور حکومتی نیز تأثیرگذار خواهد بود.
مدیرعامل مؤسسه امیرالمؤمنین(ع) کاشان افزود: حضرت امیر(ع) در جای دیگر در رابطه با نحوه انتخاب کارگزاران حکومتی به مالک اشتر می‌فرمایند: « أَهْلِ الْبُیُوتَاتِ الصَّالِحَةِ وَ السَّوَابِقِ الْحَسَنَةِ» یعنی کارگزاران خود را از میان خانواده‌های اصیل و صالح و نیز خانواده‌هایی که سابق حسنه و درستی دارند، انتخاب کن. نکند که خدایی ناکرده مأموران حکومتی خود را از میان کسانی انتخاب کنی که وجهه خوبی در میان جامعه اسلامی نداشته باشند.
نظارت بر عملکرد کارگزاران
حسن‌زاده تصریح کرد: همچنین، امیرالمؤمنین(ع) در فرازی دیگر از سخنان خود در مورد نحوه عملکرد کارگزاران به مالک دستور می‌دهند که باید از طریق مأموران و بازرسان بر فعالیت‌های ایشان نظارت داشته باشی تا روی به فساد نیاورند. «ای مالک! با فرستادن مأموران مخفی راستگو و وفادار، کارهای کارگزاران حکومتی خود را تحت نظر بگیر». بازرسی مداوم و پنهانی سبب تشویق کارگزاران به امانت‌داری خواهد شد و موجب می‌شود تا ایشان نسبت به زیردستان خود مدارا کنند.
وی بیان کرد: اگر در جامعه ما نظارت خاص بر نمایندگان مجلس و کارگزاران حکومتی وجود داشته باشد، جامعه اسلامی رو به صلاح خواهد رفت. علی بن ابی‌طالب(ع) آن‌چنان به این موارد حساس هستند که در بیانی شیوا و صریح که در آن علاوه بر جنبه تشویقی و تبشیری، از انذار نیز استفاده کرده‌اند، می‌فرماید «فَإِنْ أَحَدٌ مِنْهُمْ بَسَطَ يَدَهُ إِلَى خِيَانَة اجْتَمَعَتْ بِهَا عَلَيْهِ عِنْدَکَ أَخْبَارُ عُيُونِکَ اکْتَفَيْتَ بِذَلِکَ شَاهِداً، فَبَسَطْتَ عَلَيْهِ الْعُقُوبَةَ فِي بَدَنِهِ؛ اگر کارگزاران به تو خیانت کردند و جاسوسان و بازرسان نیز متفق‌القول بر خیانت او صحه گذاشتند، به همین مقدار شاهد قناعت کن و آنها را به اندازه میزان خیانتشان در بیت‌المال مجازات سخت بدنی کن».
مجازات روحی و جسمی کارگزاران خائن
این حافظ کل نهج‌البلاغه ادامه داد: امیرالمؤمنین(ع) در ادامه بیانات خود به مالک می‌فرمایند که کارگزاران خائن را علاوه بر مجازات بدنی، از لحاظ روانی نیز مجازات کن، یعنی او را به خواری بکشان و کاری کن تا غلاده ننگ بر گردن او بیفتد تا مردم عبرت بگیرند و خطایی انجام ندهند.
وی گفت: حضرت امیر(ع) در همین کلام به چند موضوع اشاره می‌فرمایند. اولاً که می‌فرمایند برای اثبات مجرم بودن، تنها به اخبار یک نفر از مأموران قناعت نکن، بلکه چند نفر باید به این مطلب اشاره کنند که چنین شخصی کار خطایی انجام داده و در رابطه با او اجماع وجود داشته باشد. اما وقتی در رابطه با فرد خطاکاری به اجماع نظر مأموران و بازرسان رسیدی، هیچ تردیدی به خود راه مده و بدون ملاحظه، مقام و موقعیت شخص را از او بگیر و کیفر لازم را برای او مقرر بدار. تأکید امام(ع) به این امر که مجازات نباید تنها جنبه جسمی داشته باشد بلکه باید جنبه روحی نیز برای آن در نظر گرفت تا متخلفان در نظر عام و خاص معرفی شده و درس عبرتی برای همگان باشند، نکته بسیار مهمی است.
حسن‌زاده با اشاره به اینکه سخت‌گیری‌ها و برخورد قاطع امام(ع) با خطاکاران در جای جای نهج‌البلاغه قابل مشاهده است، افزود: وقتی که حضرت امیر(ع) از خیانت ابن هرمه، مأمور بازار اهواز اطلاع پیدا کردند، به رفاعه، حاکم اهواز نامه داده و به او فرمودند که فوراً و بدون فوت وقت، ابن هرمه را از مسئولیت عزل و زندانی کن و همه مردم را نیز را از این کار باخبر کن و در بازار جار بزن تا اگر کسی شکایتی علیه او دارد، از حقوق خود دفاع کرده و آن را به دست آورد. این حکم را به همه کارگزاران زیر دست خود گزارش کن تا بدانند که علی بن‌ابی‌طالب(ع) با کسی مسامحه ندارد. تو نیز باید این‌گونه باشی و مبادا به خاطر رفاقت با ابن هرمه از وظیفه خود کوتاهی کنی که در نظر خدا هلاک خواهی شد. اگر به گوش من برسد که در این زمینه مسامحه کردی، تو را به بدترین وضع ممکن از حکومت برکنار می‌کنم. از خداوند می خواهم تا تو را کمک کند که مبادا در این امر کوتاهی کنی.
مدیرعامل مؤسسه امیرالمؤمنین(ع) کاشان ادامه داد: امام علی(ع) در ادامه به رفاعه امر می‌کند که این هرمه را روزهای جمعه از زندان خارج کرده و ۳۵ مرتبه تازیانه بر او بزن. سپس، او را در بازار بچرخان و اگر کسی از او شکایتی داشت و شاهدی آورد، حق آن شخص را از اموال ابن هرمه بپرداز؛ چراکه او از مال مردم ارتزاق کرده است. سپس، او را دست بسته و با خواری به زندان افکنده و بر دست و پای او زنجیر بزن و فقط در هنگام نماز زنجیر را از او باز کن. اگر افرادی در زندان نزد او آمدند تا شیوه نادرست او در مواجهه با مردم را بیاموزند، آن افراد را نیز مؤاخذه کرده و تازیانه بزن تا مبادا در آینده در حق مردم ظلمی صورت گیرد.
کاری نکنید که مردم اعتماد خود به جامعه اسلامی را از دست دهند
وی با بیان اینکه حضرت امیر(ع) در پایان نامه خود به رفاعه از او می‌خواهند که پس از پایان برخورد با ابن هرمه، گزارش کار خود را برای ایشان ارسال کند، بیان کرد: این امر نشان از حساسیت شدید امیرالمؤمنین(ع) نسبت به حق مردم و مقوله فساد کارگزاران حکومتی دارد؛ چراکه مولای متقیان(ع) اعتقاد دارند که اگر این‌گونه با متخلفان برخورد نشود، مردم اعتماد خود را نسبت به جامعه اسلامی از دست می‌دهند.
حسن‌زاده با بیان اینکه قاعده بر این است تا زندانیان در حداقل زندان آزاد باشند، تصریح کرد: حضرت امیرالمؤمنین(ع) برخلاف قاعده مرسوم برای زندانیان، محدودیت‌های شدیدی را برای کارگزاران خائن در نظر می‌گیرند، چراکه رفتار خائنانه ایشان موجب تعدی به حقوق مردم شده و حکومت اسلامی را زیر سؤال برده است. همچنین، اثرات سوء تدبیر این افراد به اسلام و پیکره جامعه اسلامی لطمه زده و اسلام را در نظر مردم کریه جلوه می‌دهد.
این حافظ کل قرآن کریم با بیان اینکه حضرت امیر(ع) مجبور بودند با کارگزاران حکومتی این‌گونه رفتار کنند تا دیگر مسئولان جرأت خیانت و اختلاس پیدا نکنند، اظهار کرد: اگر امروز در جامعه ما نیز این‌گونه برخورد شود، مسلماً جامعه اسلامی ما نیز مدینه فاضله خواهد بود؛ چون مردم آئینه کارگزاران حکومتی هستند. اگر رئیس حکومتی به مردم دروغ بگوید، مردم نیز به دروغ گفتن عادت می‌کنند و اگر کارگزاران حکومتی اختلاس کنند، مردم نیز دزدی و اختلاس خواهند کرد.
وی ادامه داد: یکی از فرمانداران و کارگزارن حکومت امیرالمؤمنین(ع) اموالی را از بیت‌المال مسلمین نزد خود نگه داشته بود. هنگامی که این خبر به امام(ع) رسید، فوراً نامه تهدیدآمیزی به او نوشت و به وی گوشزد کرد که از خدا بترس و اموال مردم را به آنها بازگردان که اگر چنین نکنی، با شمشیر خود به گردن تو خواهم زد و تو را در آتش خواهم انداخت. به خداوند سوگند که اگر این کاری را که تو انجام دادی، حسن و حسین من کرده بودند، از من نرمشی نمی‌دیدند.
مدیرعامل مؤسسه امیرالمؤمنین(ع) کاشان در ادامه سخنان خود بیان کرد: حضرت امیر(ع) خطاب به مردم می‌فرمایند که من شما را به هیچ خیری دعوت نکردم مگر اینکه پیش از آن شخصا آن خیر را انجام داده‌ام. این جملات نورانی نشان می‌دهد که رفتار کارگزاران حکومتی باید عاری از هرگونه خطا و لغزشی باشد.
مبارزه امام علی(ع) با کارگزاران کاهل
وی اظهار کرد: امیرالمؤمنین(ع) نه تنها به سوء استفاده کارگزاران از بیت‌المال حساس بودند، بلکه حساسیت ایشان به سستی و کاهلی آنها در خدمت به مردم نیز فراوان بود. منذر بن جارود یکی از فرمانداران امام علی(ع) بود و به جای اینکه در مسند خود نسبت به خدمت به مردم اقدام کند، شروع به خوش‌گذرانی و تفریح کرد. حضرت علی(ع) هنگامی که از احوال او آگاه شدند، نامه‌ای به او نوشته و فرمودند «قسم به خدایی که جان علی در دست اوست، اگر این گزارش حقیقت داشته باشد، تو را به جرم خوش‌گذرانی، به سختی مجازات خواهم کرد و بدان که نادان‌ترین و ابله‌ترین افراد قومت بر تو برتری دارند.
حسن‌زاده تصریح کرد: متأسفانه امروز برخی از کارگزاران حکومتی ما در ادارات صبح‌ها ساعت ۱۰ تازه مشغول به کار می‌شوند و از آن طرف نیز دو ساعت زودتر دست از کار می‌کشند. در بین کار نیز مشغولیاتی که متعلق به زندگی شخصی ایشان است، انجام می‌دهند. طبق فرمایشات حضرت امیر(ع)، مأموران حکومتی باید در تمامی شئون، الگوی مردم باشند. اگر کسی در نظام اسلامی خواهان منصب حکومتی است، باید در زندگی شخصی خود نیز ارزش‌ها را رعایت و حرمت‌ها را حفظ کند و مبادا از وقتی که متعلق به بیت‌المال است، در زمینه شخصی و برای رفاه خود استفاده کند.
این حافظ کل نهج‌البلاغه گفت: قعقاع یکی از کارگزاران حکومت امام علی(ع) بود. در احوالات این فرد آمده است که علاوه بر اینکه تخلفاتی داشت، با زنی ازدواج کرد که مهریه آن زن بسیار گزاف و بیشتر از آن چیری بود که در سنت پیامبر(ص) آمده است. این عمل دور از سنت او موجب شکایت بسیاری از مردم شد. هنگامی این فرد مطلع شد که امیرالمؤمنین(ع) از حال او آگاه شده است، از ترس تازیانه امام علی(ع) به شام گریخت.
حسن‌زاده افزود: کارگزار حکومتی باید زندگی خود را هم‌تراز زندگی مردم قرار دهد. اینکه امروز مشاهده می‌کنیم که برخی مسئولان حکومتی در بالاترین نقاط شهر تهران و در خانه‌هایی با وسعت بسیار زیاد زندگی می‌کنند، در حالی که بسیاری از مردم در فقر و تنگدستی بوده و حتی خانه‌ای از خود ندارند، هیچ سنخیتی با حکومت علوی ندارد.
وی با بیان اینکه امیرالمؤمنین(ع) بارها و بارها مردم، فرمانداران و فرماندهان خود را از تجمل‌گرایی و غوطه‌ور شدن در مادیات زندگی بر حذر می‌دارند، ادامه داد: حضرت امیر(ع) روزی با یک پیراهن مندرس و کهنه در میان مردم حاضر شدند. این حرکت امیرالمؤنین(ع) چنان مردم را متعجب کرد که از ایشان سؤال کردند که این چه لباسی است که خلیفه مسلمین بر تن دارد؟ مولا علی(ع) فرمودند که قلب من با این لباس خاشع شده و بینی نفس و تکبر من به واسطه آن به خاک مالیده می‌شود. این عمل باعث می‌شود که مردم به من اقتدا کرده و به دنبال تجمل‌گرایی نروند.
مدیرعامل مؤسسه امیرالمؤمنین(ع) کاشان تصریح کرد: حضرت علی(ع) به دلیل اینکه مسئولیت جامعه اسلامی را بر عهده داشتند، زندگی خود را براساس نازل‌ترین زندگی مردم زمان خود تدوین و سعی می‌کردند تا در حد فقرا زندگی کنند. امروز برخی کارگزاران حکومتی ما میلیاردها تومان پول در حساب‌های شخصی خود داشته و در بهترین نقاط شهر زندگی می‌کنند. آیا این تضاد طبقاتی موجب دلزدگی مردم نسبت به دین مبین اسلام و انقلاب اسلامی نمی‌شود؟
ضرورت دوری از تجمل‌گرایی
حسن‌زاده با اشاره به اینکه مولا علی(ع) نسبت به تجمل‌گرایی مقامات بلندپایه کشوری نیز حساس بودند، گفت: پس از اینکه عثمان بن حنیف، فرماندار بصره از ارزش‌های اسلامی و سنت پیامبر(ص) فاصله گرفته و به خانه‌های مجلل و سفره‌های رنگین و اشرافی‌گری روی آورده بود و از طبقات محروم جامعه غافل شده بود، امام(ع) نامه توبیخی به او می‌نویسد تا برای همگان درس عبرت شود.
وی ادامه داد: امام(ع) در نامه خود به عثمان بن حنیف می‌فرمایند: «ای پسر حنیف!، به من خبر رسیده كه مردی از جوانان اهل بصره تو را به مهمانی خوانده و تو هم به آن مهمانی شتافته‌ای. با غذاهای رنگارنگ و ظرف‌هایی پر از طعام كه به سویت آورده می‌شده پذیراییت كرده‌اند، خیال نمی‌كردم مهمان شدن به سفره قومی را قبول كنی كه محتاجشان را به جفا می‌رانند و توانگرشان را به مهمانی می‌خوانند. به لقمه‌ای كه بر آن دندان می‌گذاری دقت كن، لقمه‌ای را كه حلال و حرامش بر تو روشن نیست بیرون افكن و آنچه را می‌دانی از راه‌های حلال به دست آمده بخور».
این حافظ کل نهج‌البلاغه افزود: مولا علی(ع) در این نامه به نکته بسیار حساسی اشاره می‌کنند که متمولان و اشراف به این دلیل خود را به مسئولان حکومتی نزدیک می‌کنند تا از طریق ایشان کانال‌هایی برای دستیابی به منافع خود باز کنند. امروز نیز همینطور است و گاهی اوقات به گوش می‌رسد که افرادی برای راه افتادن کار خود در ادارات و نهادهای مختلف به مسئولان نزدیک شده و حتی به ایشان رشوه می‌دهند. مسئولان باید خود را همیشه در تراز نازل‌ترین افراد جامعه قرار داده و با متمولان دم‌خور نشوند.
وی با بیان اینکه برخورد امام علی(ع) با کارگزاران حکومتی و فرمانداران بدون هیچ‌گونه اغماضی بوده است، تصریح کرد: وقتی گزارشاتی مبنی بر سوء استفاده یکی از کارگزاران حکومتی به دست امیرالمؤمنین(ع) می‌رسد، خشمگین شده و از او می‌خواهند که فوراً حساب‌ها و گزارش کار خود را برای ایشان بفرستد تا بدان رسیدگی کنند. امام(ع) خطاب به این کارگزار حکومتی می‌فرمایند که اگر یقین کنم که چنین خیانتی کرده باشی، از تازیانه من در امان نخواهی بود؛ چراکه در امانت خیانت کرده‌ای. تو باید رعیت و نوکر مردم باشی نه اینکه از اموال ایشان در باب تجمل‌گرایی خود استفاده کنی. بدان که فردای قیامت خداوند متعال بهترین حسابرسان است.
مدیرعامل مؤسسه امیرالمؤمنین(ع) کاشان با بیان اینکه مولا علی(ع) در برخورد با متخلفان لحظه‌ای اغماض نمی‌کند، گفت: دوربین علی بن ابی‌طالب(ع) بر روی تمامی کارگزاران روشن است و بر آنها نظارت دارد. امام(ع) کوچکترین مسامحه‌ای با فساد کارگزاران نداشتند و به همین دلیل بود که ۲۵ سال خانه‌نشین شدند؛ چراکه مردم تحمل عدالت ایشان را نداشتند.
حسن‌زاده افزود: حضرت امیر(ع) در رابطه با مسئله خلافت اسلامی فرمودند که اگر بنابر شایستگی باشد، من شایسته‌ترین فرد به امر خلافت هستم، اما چه کنم که شما به دنبال شایستگی نیستید و فقط می‌خواهید به مقاصد و منافع خود برسید. بدانید که اگر من سکان حکومت را در دست بگیریم، به احدی(متخلفان) رحم نخواهم نکرد و سرزنش سرزنش‌کنندگان در من تأثیری نخواهد داشت. لذا هنگامی که طلحه و زبیر چنین عدالتی را از حضرت امیر(ع) مشاهده کردند، تحمل نکرده و علیه ایشان جنگ جمل را به راه انداختند.
ضرورت دفاع مسئولان از حقوق مردم
این حافظ کل نهج‌البلاغه بیان کرد: مولا علی(ع) با یکی از کارگزاران حکومتی خود به نام مصقلة بن هبیره شیبانی که بیت‌المال را بین بستگان خود تقسیم کرده بود، به شدت برخورد کرده و به او فرمودند که گزارشی از تو به من رسیده که اگر یقین کنم که چنین کرده باشی، به شدت با تو برخورد خواهم کرد. تو از امامت من سوء استفاده کردی و چهره امام و دین را در نظر مردم کریه جلوه دادی. تو به چه عنوانی به خود اجازه دادی که غنیمت مسلمانان را که برای آن خون‌های فراوانی در راه خدا داده شده است را در بین خویشاوندان خود تقسیم کنی. بدان که از خشم خدا و علی بن ابی‌طالب در امان نخواهی بود؛ چراکه اجازه تصرف در بیت‌المال را نداشتی.
وی با بیان اینکه متأسفانه امروز پس از گذشت چهل سال از انقلاب اسلامی، برخی از مسئولان به بیراهه رفته و به مسابقه ثروت‌اندوزی پرداخته‌اند، تصریح کرد: تمامی این مسائل موجب بدبینی مردم نسبت به نظام مقدس جمهوری اسلامی می‌شود. نظامی که برای استوار شدن آن خون‌های پاک فراوانی داده شده است. لذا بر کارگزاران حکومتی واجب است که دست‌درازی بر حقوق مردم نکرده و از این حقوق دفاع کنند.
مدیرعامل مؤسسه امیرالمؤمنین(ع) کاشان با اشاره به اینکه این مسئله وظیفه قضائیه را بسیار سنگین می‌کند، اظهار کرد: همانظور که مولا علی(ع) فرمودند: «هنگامی که برای شما یقین شد که کارگزاران حکومتی خیانتی کرده‌اند، نه تنها او را تازیانه بزنید، بلکه نام او را برای مردم بازگو کرده و آبروی او را ببرید»، امروز نیز باید با کارگزاران خطاکار حکومتی به شدت برخورد کرده و نام آنها را برای مردم فاش کنیم، حتی اگر این کارگزاران جزء سران اصلی این مملکت باشند.
حسن‌زاده در پایان سخنان خود بیان کرد: اگر پس از انقلاب اسلامی با برخی از سران حکومتی اینطور برخورد می‌شد و نهج‌البلاغه و دستورات مولا علی(ع) خطاب به مالک اشتر، فصل‌ا‌لخطاب ما بود، وضعیت کنونی جامعه بسیار بهتر از حالا بود و موجب ادبار قلوب و دلزدگی برخی از مردم نمی‌شد. امروز وظیفه تمامی سران حکومتی این است که از اسلام ناب محمدی و سنت رسول خدا(ص) صیانت کنند. امیدوار هستم تا خداوند متعال توفیق دهد تا بتوانیم همانند شهید سلیمانی‌ها و شهید رجایی‌ها و نیز مانند رهبر عزیزمان که تمام زوایای زندگی ایشان در حد نازل‌ترین افراد جامعه است، عمل کرده و رهرو امیرالمؤمنین(ع) باشیم.
انتهای پیام
