نَزَلَ بِاَبِی اَلحَسَنِ اَلرِضَا علیه السلام:ضَیفٌ، وَ کَانَ جَالِساً عِندَهُ یُحَدِّثُهُ فِی بَغضِ اللَّیلِ فَتَغَیَّزَ السِرَاجٌ ، فَمَدَّ

اَلرَّجُلُ یَدَهُ لِیُصلِحَهُ، فَزَبَرَهُ اَبُوالحَسَنِ علیه السلام ثُمَّ بَادَرَهُ بِنَفسِهِ فَاَصلَحَهُ ثُمَّ قَال: اِنَّا قَومٌ لَا نَستَخدِمُ اَضیَافَنَا.

رای ابوالحسن علی بن موسی الرضا علیه السلام میهمانی رسید و تا ساعاتی از شب در خدمت آن

حضرت بود و امام علیه السلام با وی سخن می فرمود که چراغ دگرگون شد، مرد میهمان دست خود

دراز کرد تا چراغ را درست کند امام دستش را کنار زد و خود مبادرت به اصلاح چراغ کرده و

فرمودند : ما خاندانی هستیم که میهمان خود را به کار نمی گیریم.