پدیدآور: محمدعلی انصاری

مشخصات نشر: مشهد، انتشارات بیان هدایت نور،1394

مشخصات ظاهری: 434ص

شماره دیویی: الف ش/ 732 م 297/774

معرفی کتاب:

کتاب « سلوک جمیل؛ شرح دعای 20 صحیفه سجادیه»، گرانسنگ حضرت امام سجاد علیه السلام است. در میان ادعیه تابناک صحیفه ‌سجادیه، دعای بیستم یا همان دعای مکارم الاخلاق، به‌حق، از جامع‌ترین و کم‌نظیرترین متون اخلاقی و تربیتی است که در طول دوران حیات ادیان الهی، از شاه‌بازان وادی توحید و معرفت به ودیعه مانده است. دعایی که به همه ابعاد درون و برون انسان سرمی‌کشد و هیچ ساحتی را فرونمی‌گذارد؛ مگر آنکه درد را شناسایی کرده و آن را به مداوا می‌نشیند. به جرئت می‌توان گفت حضرت در این دعای شریف، ابواب مغفولی را به روی بشر می‌گشاید و انسان را به سراپرده اسرار نهانی شخصیت خود رهنمون می‌سازد و در حقیقت، وادی پرنشیب و فراز سلوک را برای مخاطبان هموار می‌کند؛ به حدی که سالک را در وصول به والاترین مراتب کمال بشری و قرب به مقام قدسیِ حضرت جانان از هر درب‌خانه‌ای و هر آموختن و سفارش دیگری بی‌نیاز می‌سازد.

در کتاب سلوک جمیل؛ شرح دعای 20 صحیفه سجادیه، میخوانیم که:

صحیفه سجادیه مشتمل بر درون مایه های قرآن کریم و نهج البلاغه است و می کوشد دامنه شناخت آدمیان را از خدا، انسان و جهان، گسترش دهد و بشریت را به شناخت عمیق آیات الهی نائل کند. صحیفه سجادیه، کتابی در قالب دعا با مضمون معارف ناب الهی است. این معارف به حوزه عقاید و اخلاقیات تعلق دارند؛ چرا که در دعا، سخن چندانی از احکام شرع و حلال و حرام های خداوندی مطرح نمی شود؛ بلکه در آن، به رشد عقیدتی و ارتقای سطح اخلاق پسندیده توجه می شود.