پدیدآور: محمد محمدی ری شهری، مرتضی خوش نصیب

مشخصات نشر: قم: موسسه انتشاراتی دارالحدیث،1401

مشخصات ظاهری: 284ص

شماره دیویی: ف 354 م 297/632

معرفی کتاب:
در فرهنگ اسلامی، تقوا به خصیصۀ پایش و مواظبت و مراقبت و حفظ نفس آدمی گفته می ‌شود که به صورت پایبندی به انجام رفتارهای شایسته و نیز دوری و اجتناب از رفتارهای ناشایست بروز می‌ کند. این کتاب یکی از مدخل‌ های دانش‌نامۀ قرآن و حدیث است که با توجّه به نیاز جامعۀ مخاطب، به ‌صورت جداگانه منتشر شده است. همچنین کتاب «فرهنگ‌ نامه تقوا» ضمن جمع ‌آوری و ارائۀ بایسته‌ ها و شایسته‌ های این صفت ارزشمند به منظور نهادینه ‌سازی آن در عموم افراد، کوشیده است از منظر آموزه های قرآن و حدیث، زوایای نظری و عملی تقوا را بازخوانی کند.

کتاب «فرهنگ نامه تقوا» در شش فصل سامان یافته است:
فصل اول: شناخت تقوا
فصل دوم:سفارش به تقوا
فصل سوم:پایه های تقوا
فصل چهارم:بی تقوایی
فصل پنجم:آثار تقوا
فصل ششم:برترین چهره های تقوا

بخشی از درآمد کتاب « فرهنگ نامه تقوا»:

در فرهنگ اسلامی، تقوا به خصیصۀ پایش و مواظبت و مراقبت و حفظ نفس آدمی گفته می‌شود که به صورت پایبندی به انجام رفتارهای شایسته و نیز دوری و اجتناب از رفتارهای ناشایست بروز می‌کند و از این روست که تقوا به «حضور داشتن در جایی که باید و حاضر نبودن در جایی که نباید» تفسیر شده است.

تقوا، پیش از آن که مفهومی برآمده از دین باشد، برخاسته از فطرت الهی انسان و عقل خداداد اوست که با عمل به آموزه‌های وحیانی تقویت می‌شود و به اوج می‌رسد. در این میان، توصیه به تقوا، در جای جای کتاب خدا، چنان دامن‌گستر است که در بیش از شصت آیه، به صراحت و با تعبیر «اتَّقُوا اللّه» یا واژه‌های مشابه، حتّی پیامبر صلی الله علیه و آله را که در بالاترین مرحلۀ عبودیّت و بندگی است، شامل می‌شود.

پر بسامد بودن واژگان هم‌خانوادۀ تقوا (با بیش از ۲۵۰ بار کاربرد قرآنی) و فراوانی آنها در جای‌جای منابع حدیثی و بویژه کتاب شریف نهج ‌البلاغه، بیانگر اهمّیت وصف‌ناپذیر رعایت آن در سرنوشت هر انسانی است؛ زیرا عاقبت [به خیری] از آنِ تقواپیشگان است.