پدیدآور: نورالله علیدوست خراسانی

مشخصات نشر: تهران: دانشگاه امام صادق(ع)،1402

شماره دیویی: ف 854 ع 297/9515

معرفی کتاب:

کتاب « فقر و غنی در نهج البلاغه» به مهم‌ترین مؤلفه‌های معنایی که در نهج‌البلاغه بـرای واژه «فقر» و «غنی» مطرح شده می‌پردازد. در ادامه، بعضی از مصادیقی که آن حضرت برای این امر به آنها اشاره کرده‌اند واکاوی شده و با ارزیابی ویژگی‌ها و عملکردهای هر یک از این مصادیق، نمایی بهتر و جامع‌تر از این واژه‌ها ارائه می‌دهد.

یکی از موضوع‌هایی که همواره بر سر فرد و جامعه سایه انداخته و آنها را درگیر خود ساخته، حقیقتی به نام فقر و غِنی است. در طبیعت عالم ماده، گریزی از این دو مسئله وجود ندارد. از زمانی که انسان به این دنیا قدم گذاشته تا به امروز با این موضوع دست‌وپنجه نرم کرده است. در این بین افراد و گروه‌های متعددی از منظر خود به تحلیل و بررسی فقر و غِنی پرداخته‌اند. اصولاً از اساسی‌ترین راه‌ها در تبیین مسئله فقر و غِنی و رفع چالش‌های موجـود در ایـن بحث، ارائـه تعریفی جامع و مانع برای این امر است تا بدین‌وسیله، حقیقت و ماهیت آن روشن شود. یکی از مباحثی که در دنیای امروز از چالش‌های انسان است، مسئله فقر و غِنی است؛ مخصوصاً ابعاد مالی و دنیایی فقر و بی‌نیازی، از مسائلی است که با رویکردهای مختلفی به آن پرداخته شده است؛ اما حقیقت فقر و غِنی ابعاد گسترده‌تری دارد و شاید بُعد مالی کوچک‌ترین بُعد آن باشد. از‌این‌رو لازم است که به این مسئله از منظر اسلام بنگریم و ببینیم اسلام در باب فقر و غِنی چه رهنمودهایی دارد.

فهرست مطالب کتاب « فقر و غنی در نهج البلاغه»:
بخش اول: مؤلفه‌های معنایی «فقر» در نهج‌البلاغه
فصل اول: مؤلفه‌های معنایی «فقر» در خطبه‌های نهج‌البلاغه
فصل دوم: مؤلفه‌های معنایی «فقر» در نامه‌های نهج‌البلاغه
فصل سوم: مؤلفه‌های معنایی «فقر» در حکمت‌های نهج‌البلاغه
بخش دوم: مؤلفه‌های معنایی «غِنی» در نهج‌البلاغه
فصل چهارم: مؤلفه‌های معنایی «غِنی» در خطبه‌های نهج‌البلاغه
فصل پنجم: مؤلفه‌های معنایی «غِنی» در کتب و رسائل نهج‌البلاغه
فصل ششم: مؤلفه‌های معنایی «غِنی» در کلمات قصار و حکمت‌آمیز نهج‌البلاغه