پدید آور: حسین رهنمائی

مشخصات نشر: تهران، گوی، 1395

تعداد صصفحات: 336 صفحه

رده بندی دیوئی: د 894 ر 297/562

معرفی کتاب

کتاب «درسنامه شناخت بهائیت» با هدف ارائه یک اثر تحقیقی، برای علاقمندان به موضوع بهائیت، نگاشته شده است.  در فصل اول و دوم این کتاب ریشه‌های فکری و تاریخی این فرقه مورد بررسی قرار گرفته و در فصل سوم پیدایش و تطور بهائیت را به صورت تفصیلی مورد اشاره قرار داده است. اعتقادات بابی و عقاید بهائی یکی دیگر از موضوعاتی است که درفصول پنجم و ششم این کتاب مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین، مهدویت و خاتمیت نیز در فصل‌های هفتم تا نهم بررسی شده است. فصل دهم و پايانی كتاب نیز، فصل مستقلي براي كتابشناسي كتب مشهور بهائيان اختصاص داده شده است.

از آنجا که نویسنده کتاب، مشتاق ترویج فرهنگ تولید آثار پژوهشی با استانداردهای علمی است، در انتهای کتاب، فصل جدایی برای معرفی مهم‌ترین منابع دست اول بهائیان، اختصاص داده شده تا طلاب، مبلغان و دانشجویان علاقمند به پژوهش در این حوزه با آشنایی و اشراف بیشتری وارد عمل شوند و به نقل از منابع دست دوم اکتفا ننمایند. در این کتاب تلاش شده است تا با بهره گیری از منابع دست اول بهائیان و نیز آثار غیر بهائیان، مهم‌ترین، نکات تاریخی، اعتقادی، سیاسی، انشعابات، نحوه مدیریت، احکام بهائیت و دهها موضوع دیگر به شکل علمی بررسی شود. همچنین مهم‌ترین چالش‌های بهائیت و اسلام به ویژه در حوزه مهدویت و خاتمیت، به شکل مفصلی مورد توجه قرار گرفته است. درسنامه شناخت بهائیت، تبلور مطالعات نگارنده در طول سال‌های اخیر است که بخشی از آن در قالب کتاب بن‌بست ظلمانی، بخش دیگر در قالب رساله دکتری و بخش‌های دیگر به صورت مقالات تحلیلی در مجلات علمی-پژوهشی کشور تبلور یافته است.

گزیده کتاب 

 عمده ترین تفاوت های شیخیه و سایر شیعیان امامیه، در اصول فقه و بعضی مسائل کلامی- فلسفی مثل کیفیت معاد و معراج و فضائل امامان و بزرگان شیعه است. دیدگاه ایشان در مورد اخذ احکام از منابع شرعی یعنی اصول فقه، تلفیقی از دو نظریه اصولی و اخباری تصور می شود؛ چرا که شیخیه: اولاً، به خلاف اخباریان قائل به لزوم عمل به علم و مدعی حصول آن هستند.ثانیاً، به بسیاری از قوانین علم اصول یعنی اصولی که منشأ احکام شرعی است و مبدأ و ریشه در احادیث دارد، معتقدند و در بعضی دیگر از اصول که از شرع گرفته نشده اشکال می نمایند. آنان در نحوه تقسیمات احادیث و نیز در اعتماد زیاد بر علم رجال با اصولیین تفاوت هایی دارند. درخصوص عقل و اجماع، به عنوان مستند قطعی احکام، فقط عقل معصوم یا آنچه را که همه عقول به صحت آن قائل هستند و با نصوص شرعی مطابقت داشته باشد قبول دارند. شیخیه کرمان قرار دادن عدل و معاد در اصول دین را لغو و بیهوده می دانند؛ زیرا اعتقاد به خدا و رسول ضرورتاً مستلزم اعتقاد به قرآن و محتویات آن است و از جمله مطالب قرآن، مسئله عدل و معاد است.