محله سهل بن علی از سمت شمال به خیابان قیام و بازار، از جنوب به محله عرقپزها، از شرق به خیابان امام خمینی، محله امیر چخماق و خواجه خضر و از غرب به محله گلچینان  محدود می شود.
نام سهل بن علی چنان که بر می آید از بقعه های واقع در محله مذکور به همین نام گرفته شده که از قرن هشتم هجری وجود داشته است بعضی از منابع تاریخی بقعه سهل بن علی را مدفن یکی از عرفای مشهور یزد در قرن پنجم هجری به نام “شیخ الاسلام سعید جمال الاسلام محمد بن احمد بن محمد بن  مهریزد» می دانند( رشیدالدین ابوالفضل میبدی مولف تفسیر کشف الاسرار از احفاد اوست)، ساختمان بقعه در سال ۷۸۴ هجری توسط یکی از مشاهیر آل مظفر به نام مولانا غیاث الدین علی منشی ساخته شد. وی که یکی از اولاد شیخ الاسلام می باشد علاوه بر ساخت خانقاهی با نهر آب در نزدیکی بقعه به وقف کاروانسرای ابرقوهیان که در نزدیکی ساباط  قرار داشت پرداخت. این محله در ابتدا جزء محله سر ریگ محسوب می‌شد و در دوره صفویه این محدوده به نام مزار شیخ الاسلام معروف بوده اما در دوره های بعد با توسعه مجموعه سهل بن علی نام محله به آن اطلاق شده است چنانکه در منابع آمده است.
مولف جامع مفیدی نیز آورده  «خواجه علاءالدین قنادی... در محله سر ریگ متقارب مزار شیخ الاسلام....قنادخانه نیکو... ساخت».
« خواجه شمس الدین محمد در برابر مزار منور شیخ جمال الاسلام عمارتی ساخته موسوم  نمود به مصلی».
اینکه از کی و چرا این بقعه به سهل بن علی مشهور شده معلوم نیست، ولی آنچه مسلم است در دوره قاجاریه به دلیل رونق و گسترش محدوده، محله ای مستقل شکل گرفت، وجود آثار زیاد باقی مانده از قرن سیزدهم هجری در این محله ( نظیر کاروانسرا، مسجد، بقعه، حمام، خانه های رسولیان، مرتاض، علی آقا شیرازی و...) و نزدیکی و همجواری آن با بازار از دلایل رونق آن در عصر قاجاری می‌باشد.
از عناصر شاخص این محله می توان به موارد زیر اشاره نمود:
۱- محله صفدرخانی و چهار طاقی آن.
۲- خانه مودت.
۳- خانه کازرونی.
۴- خانه رسولیان.
۵- خانه کلانتری.
۶- خانه کرمانی.
۷- تیمچه رسولیان.
۸. خانه پاسدار.
٩. خانه صدوقی.
۱۰- آب انبار سهل بن علی.
۱١- کاروانسرای سهل بن علی.
۱۲- مسجد و بقعه سهل بن علی.
۱۳- خانه اکبرزاده( یاوری).
۱۴- حمام سهل بن‌ علی.
۱۵- خانه پاپلی.
(محلات تاریخی شهر یزد/ محمدحسن خادم زاده. تهران: سبحان نور، ۱۳۸۸).
نگارش: مژگان روحانی( کتابدار کتابخانه وزیری).