سِرِّ عشق است و روحِ ایثار است
گوهری که زِ مهر ، سَرشار است
مَظهرِ پاکی است و بَحرِ خلوص
بهترین گُل زِ هر چه گُلزار است
نامِ او مادر است و ماهِ زمین
نه زمین ، ماهِ چرخِ دَوّار است
اوست همچون فرشته و حُسنَش
هر کجا بنگری ، نمودار است
رمز و رازِ نهانِ خلقت ، اوست
صاحبِ عِزّ و جاهِ بسیار است
میمِ مادر ، به محورِ هستی
مرکز است و چُو نوکِ پرگار است
هاله ای از حیات و حِسّ حضور
واژه یِ عشق را ، نگهدار است
نایِ نِی ، نغمه یِ دل انگیزَش
خنده هایش کلیدِ اَسرار است
باشدآغوشِ او بهشتِ برین
بویِ او مُشکِ نابِ تاتار است
لای لاییّ ِ او سرود و غَزَل
موجِ قلبش طَنینِ اَشعار است
عاشقِ واقعی است در عالَم
صادق و مهربان و غمخوار است
(حکمتا) قدر دانِ مادر باش
به یقین او بدونِ تکرار است
