توصیه می شود به منظور عملکرد بهتر سیستم ایمنی بدن، قبل و پس از واکسیناسیون از مصرف این گونه غذاها خودداری کنید.
از مصرف روغن های نباتی جامد و نیمه جامد، روغن ها و چربی های حیوانی به دلیل تحریک و ایجاد التهاب پرهیز کنید.
غالب عوارض ناشی از واکسن به طور معمول از ۱۲ ساعت تا کمتر از هفت روز بعد از تزریق واکسن به طور متغیر و خفیف در بعضی افراد ممکن است رخ دهد و در موارد بسیار نادر برخی عوارض ممکن است یک ماه بعد از واکسیناسیون بروز یابد. در صورت ایجاد تب، مایعات و غذاهای آبدار به میزان فراوان نوشیده و میل شود، رژیم غذایی حاوی میوه (موز، آلو، زرد آلو، طالبی، کیوی، پرتقال)، سبزی ها (اسفناج، جعفری)، حبوبات، نان و غلات سبوس دار، هویج، کدو حلوایی، گوجه فرنگی و سیب زمینی) برای تامین پتاسیم ناشی از تعریق زیاد در تب توصیه می شود. همچنین مصرف منابع غذایی ویتامین های گروه B از جمله سبزی ها به ویژه برگ سبز و میوه ها، شیر و لبنیات (ماست، پنیر، دوغ ، کشک)، گوشت، دل و جگر، زرده تخم مرغ، غلات سبوس دار، حبوبات و مغزها فراموش نشود.
در صورت مواجهه با بدن درد و خستگی مصرف منابع غنی از امگا ۳ مانند ماهی بویژه ماهی های چرب، گردو، تخمه آفتابگردان و سایر مواد غذایی که خاصیت ضد التهابی دارند و مصرف منابع غذایی منیزیم شامل سبزی های برگ سبز، تخمه کدو، غلات کامل و حبوبات، بادام زمینی، شکلات تلخ و کاکائو توصیه می شود. مصرف ترکیبات حاوی کافئین مانند چای سیاه، چای سبز و قهوه، در حد دو فنجان در روز به رفع خستگی و دردهای منتشر بدن کمک می کند.
همچنین در صورت ضعف و بی حالی پس از واکسیناسیون، منابع غذایی حاوی ویتامین B۱، B۶ وB۱۲ شامل غلات کامل، گوشت، تخم مرغ و شیر و لبنیات و شربت عسل با کنترل قند خون در افراد دیابتیک و بیماران سرپایی، به کنترل ضعف و بی حالی کمک می کنند. افزودن دارچین و زنجبیل و سیاهدانه به غذاها در این موارد توصیه می شود.
تا زمانی که تهوع یا استفراغ دارید، از خوردن و آشامیدن هر ماده غذایی یا نوشیدنی پرهیز کنید. پس از توقف استفراغ، می توانید کمی مایعات رقیق مانند آب مرغ یا گوشت، آب سیب یا ژلاتین میل کنید. با گذشت هشت ساعت از قطع استفراغ، می توانید مصرف غذاهای جامد را شروع کنید. غذا باید بی بو، کم چرب و کم فیبر باشد؛ کمپوت سیب بدون شکر، مرغ پخته، موز، عصاره رقیق گوشت، نان تست و برشته، تخم مرغ آب پز و سفت، انواع آب میوه و سبزی، سیب زمینی، چوب شور، کراکر، برنج، غلات پخته، شربت و ماست؛ بعد از توقف استفراغ، بزرگسالان و کودکان بالاتر از سه سال می توانند تکه های کوچک یخ را هر ۱۰ تا ۲۰ دقیقه مک بزنند.
مصرف تکه های میوه یخ زده یا آب میوه های رقیق شده همراه با یخ می تواند در کنترل تهوع مفید باشد. تعداد وعده های غذایی را افزایش و حجم غذا در هر وعده را کاهش دهید و از مصرف غذای سنگین خودداری کنید. از قرار گرفتن در معرض بوی غذاهایی که رایحه تندی دارند اجتناب کنید. غذاها را ترجیحا سرد یا هم دما با حرارت اتاق مصرف کنید. از تنقلات و غذاهای خشک، نشاسته ای و پرنمک مانند چوب شور، کراکر و سیب زمینی استفاده کنید. از آبنبات هایی با طعم نعناع یا لیمو استفاده کنید و در نهایت بیشتر استراحت کنید.
در مواجهه با اسهال، موز رسیده به دلیل داشتن املاح مفید به ویژه پتاسیم و فیبر پکتین که به تامین الکترولیت های از دست رفته در طول اسهال و جذب مایعات داخل روده ها کمک می کند. برنج سفید به راحتی در دستگاه گوارش هضم شده و به روده ها استراحت می دهد و سبب قوام دهی به مدفوع می شود. سیب پخته/ کمپوت سیب بدون شکر دستگاه گوارش سیب پخته را به راحتی هضم می کند. البته در صورت ابتلا به سندرم روده تحریک پذیر، کمپوت سیب بهتر است مصرف نشود.
در زمان اسهال، مصرف نان سفید بهتر از نان سبوسدار یا نان کامل یا نان قهوه ای است زیرا هضم آن در دستگاه گوارش مناسب تر است؛ پوره سیب زمینی آب پز یا بخارپز و نرم شده همراه با کمی نمک بدون افزودن روغن توصیه می شود. جوجه آب پز یا بخار پز، قوام ملایم و مناسبی ایجاد می کند و مواد مغذی لازم در شرایط اسهال را تامین می کند. ماست پروبیوتیک حاوی پروبیوتیک های ترمیم کننده سلول های جدار روده های آسیب دیده در طول اسهال است؛ سوپ مرغ غذای مناسبی برای زمان اسهال است که الکترولیت ها و مواد مغذی از دست رفته در اسهال را جبران می کند. مصرف مایعات به ویژه آب در طول روز برای جبران کم آبی بدن بدلیل اسهال در این افراد توصیه می شود.

همچنین در صورت رخداد یبوست، مصرف غلات کامل که سبوس فراوان دارند مانند نان گندم کامل، برنج قهوه ای، جودوسر و غلات پرک شده، انواع حبوبات مانند عدس، انواع لوبیا، نخود و دانه سویا، مغزها مانند بادام، بادام زمینی، گردو و پسته، فندق ، مغز تخمه ها، میوه ها مانند انواع توت، سیب، پرتقال و گلابی، کیوی، انجیر، انگور، انواع آلو و زردآلو، انواع دانه های گیاهی نظیر تخم شربتی، خاکشیر و اسپرزه همراه با آب یا شربت کم شیرین، انواع سبزی ها مانند هویج، بروکلی، نخودفرنگی، کلم برگ سفید و قرمز، گل کلم، کاهو، سبزی خوردن، اسفناج، برگ چغندر، هویج یا زردک آب پز، کدوحلوایی آب پز، شلغم آب پز، به آب پز با اضافه کردن کمی عسل و زعفران ساییده ،خشکبار بویژه آلو بخارا، برگه آلو و انجیر خیسانده که قبل از خواب می توان دو سه عدد آن را با مقداری آب میل کرد، توصیه می شود.
در مواجهه با بی اِشتِهایی، مصرف میوه ها و سبزی ها با تاکید بر سیب (بصورت پالوده)، انار، پرتقال، انجیر، لیمو ترش، انبه و کدو حلوایی ،چای لیمو زنجبیل، ادویه ها و گلپر (اضافه کردن در غذا)، سمنو، جوانه گندم و جوانه نخود، شیر برنج با سیاه دانه و کمی دارچین، شله زرد با خلال بادام و پسته، مغزها و خشکبار شامل فندق، گردو، پسته، بادام، توت خشک، نخود و کشمش، مویز و برگه میوه ها، اضافه کردن آرد برنج به انواع سوپ یا غذا فراموش نشود.
۵ وضعیتِ جسمی همراه با هشدار تشنگی: احساس تشنگی در روزهای گرم تابستان موضوع غیرمعمولی نیست چرا که بدن آب بیشتری را از طریق تعریق از دست می‌دهد و نیاز بدن به مایعات نسبت به دیگر مواقع سال بیشتر می‌شود.
به نقل از ایسنا، علاوه بر این، برنامه ورزشی سنگین و مصرف غذاهای تند و چرب می تواند میل به نوشیدن آبِ بیشتر در طول روز را افزایش دهد. با این حال در برخی موارد ممکن است فرد بدون هیچ دلیلی، احساس تشنگی کند که این امر می‌تواند نشانه ای از وجود یک مشکل جسمی باشد.
بیماری ها و عارضه های متعددی وجود دارند که با احساس تشنگی همراه هستند. نشانه از دست دادن آب بدن در نتیجه یک بیماری با علائم دیگری همچون خستگی و تاری دید نیز همراه است. در صورت مشاهده این علائم، احتمال ابتلای فرد به یکی از بیماریهای زیر وجود دارد:
دیابت: زمانیکه سلول های بدن به انسولین مقاوم می شوند، فعالیت کلیه بیشتر می‌شود تا بتواند قند اضافی را از خون خارج کند. این شرایط باعث تکرر ادرار شده و بدن تمایل پیدا کند تا میزان مایع از دست رفته را جایگزین کند. در نتیجه، احساس تشنگی افزایش پیدا کرده و فرد تمایل دارد مایعات بیشتری نسبت به قبل بنوشد. تکرر ادرار و تشنگی بیش از حد، دو نشانه اولیه دیابت است.
کم خونی:کم خونی بیماری است که بر اثر آن بدن از میزان کافی گلبول قرمز برای تولید هموگلوبین برخوردار نیست. این عارضه می تواند به دلایل مختلفی مانند رژیم غذایی نامناسب یا خونریزی زیاد ایجاد شود. کمبود آب بدن یکی از نشانه های شایع کمخونی است و در صورت ابتلا به کم خونی شدید، این وضعیت بیشتر دیده می شود. سرگیجه، احساس خستگی، تعریق و موارد دیگر را نیز می‌توان به عنوان نشانه های دیگری از این عارضه دانست.
هایپرکلسمی:هایپرکلسمی بیماری است که در آن سطح کلسیم بدن به میزان خطرناکی افزایش می یابد. این شرایط ممکن است به دلیل فعالیت بیش از حد غدد پاراتیروئید، سل یا سرطان رخ دهد. احساس تشنگی ممکن است اولین علامت هایپرکلسمی باشد. مقدار زیاد کلسیم در خون ممکن است باعث ضعیف شدن استخوان ها و ایجاد سنگ کلیه شود.
خشکی دهان:وقتی غدد بزاقی به اندازه کافی بزاق تولید نکنند، ممکن است احساس تشنگی بیش از حد بوجود آید. همچنین ممکن است مصرف برخی از داروها یا روش های درمانی مانند رژیم‌های درمانی سرطان یا عادت های زندگی همچون مصرف دخانیات در خشکی دهان نقش داشته باشند. سایر علائم خشکی دهان شامل بوی بد دهان، لثه های حساس و مشکل در جویدن هستند.
بارداری:بارداری نشانه های مختلفی دارد و احساس تشنگی یکی از آنهاست. در سه ماهه نخست بارداری، حجم خون افزایش پیدا می کند که در نتیجه کلیه ها مجبور می شوند میزان مایع بیشتری تولید کنند و فرد دچار تکرر ادرار می شود. از دست دادن آب بدن باعث احساس تشنگی می شود و لازم است میزان آب از دست داده جایگزین شود.