روز جهانی عصــای ســفید گرامـی بـاد.

در ســال ، 1950ســازمان آموزشــی، علمــی، فرهنگــی ملــل متحــدو شــورای جهانــی نابینایــان در جلســه ای مشـترک، قانـون" عصـای سـفید " را بررسـی وتصویـب کردنـد و روز 15اکتبـر را روز جهانـی" عصـای سـفید"اعــلام نمودنــد.

         تاریـخ انسـانهای بـزرگ را سـراغ دارد کـه بـا وجود محـروم بـودن از نعمـت بینایـی، بـه مـدارج عالـی علمـی و اخلاقـی رسـیده انـد؛ ابوالعاءمعـری، طـه حسـین، آیـة الله حـاج سـید عبدالهـادی شـیرازی (از مراجـع تقلیـد در نجـف) و مرحـوم دکترمحمـد خزائلـی از جملـه ایـن انسـانهای بـزرگ بـوده انـد.
           قانـون عصـای سـفید، تصویـری جدیـد از نابینایان را در جامعـه ترسـیم مـی کنـد و از افـراد نابینـا می خواهـد کـه بـه منظـور حمایـت از منافـع خـود، ازتمـام مفـاد ایـن قانـون مطلـع باشـند.
          در میــان وســایل کمــک حرکتــی نابینایــان، مــی تـوان عصـای سـفید را بـه عنـوان پرچـم اسـتقلال آنـان قلمـداد کـرد.
البتـه ایـن ابـزار حرکتـی سـودمند، در صورتـی ازکارایـی برخـوردار خواهـد بـود کـه نارسـایی هـای فیزیکـی محیـط زندگـی افـراد نابینـا تقلیـل یابـد یـا بـه طـور کلـی حـذف شـود، بنابرایـن علاوه برتوجـه بـه مسـائل عاطفـی و احساسـی، کمتریـن هزینــه و لحــاظ کــردن عوامــل لازم، ضــروری اسـت زمینـه ای را بـرای تـردد آسـان آنـان فراهـم ســازیم و کمــک شــایانی بــه اســتقال حرکتــی نابینایــان بکنیــم.نگـرش جامعـه نسـبت بـه روشـندلان و همچنیـن برداشـت آنهـا نسـبت بـه خـود

         حضرت محمد (ص) :کــور آن نیســت کــه چشــمش نابینــا باشــد، کــور آن اســت کــه دیــده بصیرتــش کــور باشــد.
          امام علی(ع) :چشــم هــا هرگــز خداونــد را نمــی بیننــد، دل هــا بــا ایمــان درســت خــدا را مــی یابنــد.
       گر نباشد چشم ظاهر عیب نیست                                         در نبود چشم دل باید گریست
روز بیســت و ســوم مهــر، روز عصــای ســفید اســت؛ روزی کــه روشــن دلان جهــان طــراوت، پویایــی ونشــاط را بــه جویبــار زندگــی فرامــی خواننــد. در ایــن روز روشـن ضمیـران فریـاد برمـی دارنـد: مـا هـم تپیـدن قلــب زندگــی و زدن نبــض طبیعــت را احســاس مــی کنیــم. مــا حتــی مــی توانیــم بــا همیــن چشــمان بــه ظاهــر بســته خویــش، در زلال شــعور و صفــای فطـرت خدایـی مـان، جـال و جمـال حضـرت حـق را بنگریـم. مـی توانیـم بـا چشـم لامسـه خـود بـا همـه کـس و همـه چیـز سـخن بگوییـم و حتـی بـا تأمـل در گـردش حکیمانـه چـرخ روزگار، بـه مهمانـی همـه نشــانه هــای خلقــت برویــم. عصــای ســفید چونــان  پرچمــی اســت کــه بــه نشــان اســتقلال در دســت روشـن دلان بـه حرکـت درمـی آیـد و آینـه ای اسـت کــه قــدرت و نعمــت خدایــی را بــه تماشــای تأمــل و تفکــر دیگــران مــی گــذارد. فــرا رســیدن ایــن روز را بـه همـه روشـندلان تبریـک و تهنیـت مـی گوییـم .
به مناسبت روز جهانی نابینایان (روز عصای سفید)
اسـتفاده از عصـا بـه عنـوان وسـیله کمکـی در رفـت و آمــد نابینایــان از قرنهــا پیــش متــداول بــوده اســت،ولـی اسـتفاده از عصـای سـفید بـه شـکل امـروزی وبــه عنــوان نمــادی بــرای شــناخت نابینایــان بــه بعــد از جنــگ جهانــی اول برمی گــردد . در ســال 1921میـلادی یــک عــکاس اهــل شــهر بریســتول کشــورانگلسـتان بـا نـام جیمـز بیگـز کـه در اثـر یـک سـانحه بینایــی خــود را از دســت داد، بــرای در امــان بــودن از خطــر وســائل نقلیــه کــه در خیابان هــای اطــراف محـل زندگـی وی در حـال رفـت و آمـد بودنـد، ابتـکار اســتفاده از عصــا بــه رنــگ ســفید را کــه بــه راحتــی دیده شود را ارائه نمود.
خط برجسته لوئــی بریــل در ســال 1809در فرانســه متولــد شــد. وی در اوایـل کودکـی یعنـی در سـن 3سـالگی بینایـی خـود را از دسـت داد. پـدر لویـی بریـل کفـاش بـود ولویـی اغلـب اوقـات در کارگاه پـدرش بـازی مـی کـرد. روزی درفــش کفاشــی بــه چشــم وی برخــورد کــرد ودر اثــر ایــن حادثــه، لویــی از نعمــت بینایــی محــروم گردیــد. پــس از آن، او دربــاره افــرادی کــه از نعمــت بینایــی برخــوردار نبودنــد، بســیار اندیشــید و ســرانجام بـه فکـر افتـاد تـا خطـی را بـه وجـود آورد کـه افـراد نابینــا بــه وســلیه آن بــه راحتــی بــه امــر خوانــدن ونوشــتن بپردازنــد. او پــس از مــدت هــا، موفــق بــه ابـداع خطـی گردیـد کـه بـه نـام وی، بریـل، نامیـده شــد . او در ســال 1818بــه همــراه دوســتان خــود موسسـه ملـی نابینایـان جـوان پاریـس را در ایـن شـهر دائـر کـرد. بریـل در سـال 1826شـروع بـه آمـوزش نابینایان کرد.
امـروزه شـهرت بریـل بـه خاطـر ابـداع سیسـتم خـط برجســته وی می باشــد کــه در آن زمــان در پیام  هــای رمـزی ارتـش بـکار گرفتـه می شـد. سیسـتم بریـل یـا خـط برجسـته شـامل نقـاط برجسـته بـا اشـکال منظـم روی مقــوای نــازک می باشــد کــه نابینایــان از طریــق لمــس آن قــادر بــه درک عبــارات و خوانــدن خواهنــد بـود. ایـن روش تـا بـه امـروز بـا موفقیـت همـراه بـوده و در بسـیاری از کشـورهای جهـان اسـتفاده می شـود . بــرای همــگان قابــل دیــد باشــد را بــکار بــرد. پــس از آن دو تــن از برجســته ترین محققیــن آمریکایــی بــه نامهــای دکتــر نــاول پــری، ریاضیـ ـدان و دکتــر جاکوپـس تـن بـروک، حقوقـدان توانسـتند قانونـی را در پانزدهمیـن روز از مـاه اکتبـر بـه عنـوان قانـون عصـای ســفید بــه تصویــب برســانند و ایــن روز را بــه عنــوان روز جهانـی نابینایـان نامگـذاری کننـد. در ایـن قانـون کلیـه حقـوق اجتماعـی فـرد نابینـا بـه عنـوان عضـوی از یـک جامعـه متمـدن انعـکاس یافتـه اسـت.
مواردی از قانون عصای سفید:
•نابینایــان حــق اســتفاده از کلیــه امکانــات رفاهــی معمـول در جامعـه را دارنـد. آنـان حـق دارنـد از پیـاده روهــا، خیابان هــا، بزرگراه هــا و وســایل حمــل و نقــل همگانــی ماننــد هواپیمــا، قطــار، اتوبــوس، اتومبیــل، کشــتی، هتــل، اماکــن عمومــی، مراکــز تفریحــی و مذهبــی اســتفاده کننــد. اگــر در بعضــی اوقــات، محدودیتـی بـرای اسـتفاده از ایـن تسـهیلات و اماکـن  وجــود داشــته باشــد بایــد فراگیــر همــه افــراد جامعــه باشـد و اگـر شـخص یـا سـازمانی فقـط بـرای نابینایـان در اســتفاده از تســهیات همگانــی، محدودیــت ایجــاد کنــد یــا حقــوق نابینایــان عاقــل و بالــغ را نادیــده بگیــرد، مجــرم شــناخته می شــود.
•راننــدگان وســایل نقلیــه موظــف بــه مراعــات کامــل نابینایانـی کـه هنـگام عبـور و مـرور از عصـای سـفید اســتفاده می کننــد، هســتند.
•دولــت موظــف اســت کــه نابینایــان را بــه مشــارکت در امـور دولتـی تشـویق کنـد تـا آنـان بـه کار مشـغول شـوند.
•مسـئولان دولتـی همـه سـاله بایـد روز 15اکتبـر را بـه عنـوان بزرگداشـت نابینایـان و قانـون عصـای سـفید،بــه نحــوی شایســته ارج نهنــد و از مــردم بخواهنــد کــه رفتــار معقولانــهای بــا نابینایــان داشــته باشــند وگامهــای صمیمانــه و موثــری بــرای آنــان بردارنــد.
•بهتــر اســت قبــل از انجــام هــر کمکــی نظــر فــرد نابینــا را در مــورد کمــک بــه او جویــا شــوید.
•در صــورت کمــک و راهنمایــی در راه رفتــن؛ اجــازه دهیـد فـرد نابینـا بـازوی شـما را بگیـرد و از هـل دادن و گرفتـن او خـودداری کنیـد.
•هنگامـی کـه بـا فـرد نابینـا روبـرو میشـوید خـود را  بـه او معرفـی کـرده و بـه هنـگام تـرک محـل بـه اوبگوییــد کــه محــل را تــرک می کنیــد.
• مســتقیما بــا خــود فــرد نابینــا حــرف بزنیــد و بــرای صحبــت بــا آنهــا شــخص دیگــری را واســطه قــرارندهیــد. چــرا کــه آنهــا قــادر هســتند بخوبــی مفهــوم کام شــما را درک کــرده و پاســخ دهنــد.
•هیچـگاه بـا فـرد نابینـا بلنـد صحبـت نکنیـد. چـرا کـه آنهـا دارای حـس شـنوایی قوی هسـتند.
•بـه جـای نابینـا بـه نـگاه کـردن بپردازیـد و محیـط  اطرافـش را بـرای او شـرح دهیـد تـا او نیـز بتوانـد بـا محیـط ارتباطـی سـازنده برقـرار کنـد .
•بخاطـر ضعـف آنهـا در بینایـی از اشتباهاتشـان چشـم پوشــی نکــرده و بــه آنهــا فرصــت دهیــد تــا اشــتباه خــود را جبــران نماینــد.
منبع : تبیان