به گزارش ایران سپید ،  تریبون های رسمی هم در این میان البته با توجه به خیل بخشنامه های رسمی صادر شده، به شدت بر استفاده کاربران ایرانی از پیام رسانهای داخلی تأکید می کنند که شاهد مثالش هم انبوه برنامه های مرتبط و غیر مرتبطی است که در صدا و سیما به ترویج این قبیل اپلیکیشن  ها می پردازد. نگرانی نابینایان در این میان اما جنسی متفاوت از سایر کاربران دارد. این گروه از کاربران، افزون بر کیفیت و امنیت، بار دغدغه معضل دیگری را هم به دوش می کشند و این معضل، چیزی نیست مگر «دسترسی پذیری». از کامیاب شدن نابینایان در استفاده از تلگرام دیر زمانی نمی گذرد که حالا بحث استفاده از پیام رسانهای داخلی بر سر زبانها افتاده است و کاربران نابینا را با این نگرانی مواجه کرده که اگر چنین اپلیکیشنهایی مورد استقبال کاربران ایرانی قرار بگیرد، تکلیف استفاده این گروه از کاربران چه خواهد شد؟ سروش را شاید بتوان قدیمی ترین و به ادعای طراحانش، پر مخاطب ترین پیامرسان ایرانی به حساب آورد. اپلیکیشنی که مدتهاست زیر چتر حمایتی برنامه های صدا و سیما جا خوش کرده و با گذشت چند سال از راه اندازی، حالا دایره مخاطبانش به پنج شش میلیون کاربر رسیده است. «ارتباط، زندگی، سرگرمی»، شعار طراحانش است و خدماتی نظیر سرویس آب و هوا، پرداخت قبوض، تماس صوتی رایگان، ایجاد کانالها و گروههای تعاملی و نظرسنجی و ... از جمله مواردی است که سروش در فهرست سرویس هایش گنجانده است. در بررسی این اپلیکیشن که با آخرین نسخه صفحه خوان talkback و بر روی نسخه ۷ از سیستم عامل اندروید صورت پذیرفت مشاهده شد که عملیات نصب و ثبت نام، به طور کامل برای نابینایان قابل استفاده است و این گروه از کاربران برای انجام این موارد نیازی به کمک سایرین نخواهند داشت. بیشتر گزینه های بخشهای مختلف به وسیله صفحه خوان قابل خواندن است و تنها در برخی موارد بعضی دکمه ها بدون برچسب طراحی شده اند که کاربران نابینا هم البته به این مورد عادت دیرینه دارند و خود به خوبی میدانند که می توان با فرا گرفتن جای صحیح دکمه ها به کمک افراد بینا یا با استفاده از آزمون و خطا می توانند از آنها استفاده کنند و علاوه بر این، می توانند با استفاده از امکان برچسب گذاری دکمه های بدون برچسب که در صفحه خوان talkback گنجانده شده، دکمه ها را به این صفحه خوان بشناسانند تا بتوانند با خیالی آسوده تر از این اپلیکیشن، استفاده کنند.