برای آشنایی بیشتر با این سامانه و امکاناتی که در اختیار شهروندان قرار می دهد، همچنین شرایط دسترس پذیری آن برای اقشار کم توان جامعه، گفتگویی را با آقای دکتر محمود تارا، رئیس دفتر مدیریت آمار و فنآوری اطلاعات وزارت بهداشت انجام داده ایم. دکتر تارا در ابتدا در مورد این سامانه می گوید: در کشور 170 هزار مرکز ارائه خدمات سلامت داریم که شامل بیمارستان، داروخانه، آزمایشگاه، مراکز بهداشتی، خانه بهداشت و مراکز جامع سلامت، مطب ها، مراکز فیزیوتراپی و... هستند. همه این مراکز داده های سلامت مراجعان خود را ثبت می کنند. برای جمع آوری داده های سلامت همه مردم، باید این داده ها در سامانه الکترونیک سلامت "سپاس" گردآوری شوند، اما در عمل به مراکز و به عنوان مثال مطب هایی بر می خوریم که یا رایانه ندارند و کار ثبت داده های بیماران را انجام نمی دهند یا نهایتاً کار ثبت داده ها را به صورت دستی انجام می دهند. در صورتی که ما نیاز به داده های الکترونیک داریم و اینکه این اطلاعات برای سامانه سپاس فرستاده شود. برآورد ما این است که در حال حاضر تنها 5 تا 10 درصد پزشکان این امکان را دارند. هنگامی که برنامه تحول سلامت آغاز شد، 78 بیمارستان برای ثبت پرونده هایشان سیستم کامپیوتری داشتند، اما الآن همه بیمارستانهای دولتی و خصوصی مجهز به سیستم رایانه ای هستند.  ما تک تک بیمارستانهای دولتی را به سامانه الکترونیک سلامت وصل کرده ایم که هر یک دو سه سال طول کشید. الآن در حال وصل کردن داروخانه ها به پرونده الکترونیک سلامت هستیم. س: در حال حاضر چه تعدادی از مراکز سلامت به این سامانه متصل شده اند؟ ج: در حال حاضر 1200 بیمارستان و سی هزار مرکز بهداشتی به این سامانه متصل شده اند و حدود دو سه هزار مرکز بهداشتی - درمانی داریم که در روستاهای صعب العبور قرار دارند و امکان اتصال به این شبکه را ندارند. بعلاوه همه داروخانه ها به این سامانه وصل شده اند و در مرحله بعد باید سراغ مراکز آزمایشگاهی و مراکز تصویربرداری برویم. س: چه اطلاعاتی در پرونده الکترونیک افراد قرار میگیرد؟ ج: وقتی داروخانه ها به این سامانه متصل باشند، نسخه ای که در داروخانه برای بیمار پیچیده میشود، بر روی سامانه هم می نشیند یا در بیمارستانها، سوابق بستری شدن بیمار، تشخیص، خلاصه پرونده و کارهایی که برای فرد انجام شده، بر روی پرونده دیده می شود. البته در مورد گرافیها چون حجم بالایی دارند، تنها نتیجه بر روی سامانه قرار میگیرد؛ همچنین با وصل شدن آزمایشگاهها به سامانه، نتایج آزمایشهای بیمار بر روی آن قابل دسترسی خواهد بود. س: در حال حاضر اگر کسی به پزشک مراجعه کند چقدر از سوابق پزشکیش را می تواند همراه ببرد؟ ج: با راه اندازی این سامانه، پزشک به عنوان مثال می تواند ببیند بیمار پنج بار آزمایشی را انجام داده است و می تواند وضعیت سلامتی فرد را ارزیابی کند یا داروخانه ها می توانند نسخه هایی که پیشتر برای بیمار پیچیده شده را ببینند. پس وقتی سامانه راه اندازی شود، مراکزی که به آن وصل شده اند، داده هایشان روی سامانه می نشیند. س: آیا می توان زمانی را برای این کار مشخص کرد؟ ج: خیر! نمیتوانیم بگوییم در این زمان کار پرونده سلامت تمام شده است؛ چون تا زمانی که همه 170 هزار مرکز به سامانه متصل شوند، کار ادامه خواهد داشت. البته ممکن است مراکزی که فردی به آنها مراجعه داشته است، همه اطلاعاتشان در سامانه موجود باشد. کار از نظر ما از موقعی شروع می شود که به شهروندان دسترسی بدهیم تا بتوانند پرونده شان را ببینند. س: آیا امکان دارد افراد دیگر نیز ب پرونده الکترونیک شهروندان دسترسی یابند؟ ج: این نگرانی برای ما هم وجود دارد؛ از این رو برای جلوگیری از این خطر، گفتگوهایی با سازمان ثبت احوال داشته ایم و گزینه هایی برای اطمینان بیشتر داریم. در کارتهای ملی جدید برای هر شهروند یک امضای الکترونیک قرار داده شده است و دیگر کسی نمی تواند آن را جعل کند. به عنوان مثال می توان این شرط را قرار داد که فرد با کارت ملی خود و اثر انگشتش، به پرونده الکترونیک خود دسترسی یابد. مدل دیگر دسترسی می تواند این باشد که کارت با رمز به کار رود تا فرد بتواند پرونده اش را ببیند. البته باید در مورد اینکه این داده ها روی اینترنت گذاشته شود یا نه، بررسی کامل انجام شود. س: با راه اندازی سامانه چه راهکاری اندیشیده شده تا تنها پزشک خود فرد بتواند به اطلاعات سلامت او دسترسی یابد؟ ج: پزشک معالج بیمار هم باید کارت نظام پزشکی خود را به سامانه ارائه دهد. ادامه دارد...

منبع : ایران سپید