طبق آخرین آمار امروز حدود 10 هزار کودک نابینا-ناشنوا در آمریکا زندگی می کنند که 90 درصدشان از مشکلاتی غیر از نابینایی و ناشنوایی هم رنج می برند. از آن جا که میزان بهره مندی هر کدام از این کودکان از امکان بینایی و شنوایی با دیگری متفاوت است؛ چالشهایی که این کودکان با آنها مواجه می شوند هم باهم تفاوت دارد. به همین دلیل است که برای آموزش این کودکان باید از معلمان متخصص در زمینه مسائل مربوط به نابینا-ناشنوایان استفاده کرد. در آمریکا؛ مرکز ملی نابینا-ناشنوایی یا اختصاراً NCDB وظیفه رسیدگی به امور مربوط به نابینا-ناشنوایان را بر عهده دارد. کارشناسان این مؤسسه سعی دارند با بهره گیری از چهار روش در جهت بهبود سطح کیفی زندگی نابینا-ناشنوایان حرکت کنند: 1- مشخص کردن اولویتهای زندگی نابینا-ناشنوایان با استفاده از مشارکت مستقیم در زندگی آنها. 2- تشویق و ترویج و حمایت از ایده های نو در خصوص زندگی نابینا-ناشنوایان در سطح منطقه؛ ایالت و کشور. 3- فراهم آوردن بسترهای گفتگو و مناظره میان نظریه پردازان مختلف این حوزه. 4- ایجاد, حفظ و گسترش یک پایگاه اطلاعاتی شامل تاریخچه, اطلاعات پزشکی, روانشناسی و اجتماعی در خصوص این گروه. در مدارس وابسته به NCDB انواع آموزشها برای گروه های مختلف سنی در اختیار نابینا-ناشنوایان و خانواده های آنها قرار می گیرد. کودکان نابینا-ناشنوا در این مدارس علاوه بر آموزشهای عمومی دوره های مختلف تحصیلی, از آموزشهای توانبخشی و مهارتهای مختلف روزمره نیز بهره مند می شوند. کودکان در این مدارس یاد میگیرند چگونه با دیگران ارتباط برقرار کنند؛ کارهای شخصی خود شامل: خرید، نظافت، آشپزی و... را انجام دهند، از سخت افزارها و نرم افزارهای ویژه نابینایان استفاده کنند و به دنبال شغل مناسب خود بگردند. برای نابینا-ناشنوایان بزرگسال هم فکری شده است. آنهایی که در دوره نوجوانی از آموزشهای این مدارس بهره نبرده اند یا از کشورهای دیگر به آمریکا مهاجرت کرده اند می توانند در مدارس ویژه بزرگسالان ثبت نام کرده و از این آموزشها استفاده کنند. کاریابی از دیگر وظایف این مدارس محسوب می شود. فرد نابینا با کمک کارشناسان این مدارس حرفه مورد علاقه اش را می آموزد؛ سپس بر عهده مدرسه است که شغل مناسبی برایش پیدا کند.
