ماده 1- تعاریف: الف- فرد دارای معلولیت: شخصی است که بر اساس طبقهبندی بینالمللی انواع معلولیت سازمان بهداشت جهانی با تأیید کمیسیون پزشکی - توانبخشی تعیین نوع و تعیین شدت معلولیت سازمان بهزیستی کشور با انواع معلولیت ها در اثر اختلال و آسیب جسمی، حسی (بینایی، شنوایی)، ذهنی، روانی و یا توأم، با محدودیت قابل توجه و مستمر در فعالیتهای روزمره زندگی و مشارکت اجتماعی، مواجه می باشد. ب- وزارت: وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی؛ پ- سازمان: سازمان بهزیستی کشور؛ ت- دستگاههای مشمول: دستگاههای اجرایی موضوع ماده (5) قانون مدیریت خدمات کشوری، قوه قضائیه، قوه مقننه، مجمع تشخیص مصلحت نظام و شورای نگهبان و سازمانها و مؤسسات وابسته و تابعه آنها، شهرداری ها و کلیه سازمانها و شرکتهایی که مستلزم ذکر نام است و یا به نحوی از انحاء از بودجه عمومی دولت استفاده می کنند و یا قسمتی از بودجه آنها توسط دولت تأمین می گردد. ث- دسترس پذیری: اقداماتی است که با هدف ایجاد محیط بدون مانع و قابل دسترس جهت مشارکت افراد دارای معلولیت در همه حوزههای زندگی و فراهم آوردن فرصت برابر به آنها در برخورداری از امکانات زندگی اجتماعی، همانند سایر افراد، انجام می شود. دسترسی شامل: سیستم حمل و نقل، محیط فیزیکی، اطلاعات، آموزش و پرورش، تکنولوژی، اشتغال، منابع مناسب ارتباطی و رسانهای میباشد. ج- شبکههای ملی تشکلهای مردم نهاد: شبکههایی ملی (کشوری هستند) مرکب از تشکلهای افراد دارای معلولیت گروههای اصلی معلولیتی (آسیبدیدگان بینایی، شنوایی، جسمی، ذهنی، اعصاب و روان) که به منظور هماهنگی و یکپارچهسازی فعالیت تشکلهای عضو و ایجاد صدای واحد ملی تشکیل میشوند.
* فصل دوم: مناسب سازی، دسترس پذیری و تردد و تحرک: ماده 2 - کلیه وزارتخانهها، سازمانها و مؤسسات و شرکتهای دولتی و نهادهای عمومی و انقلابی موظفند در طراحی، تولید و احداث ساختمان ها و اماکن عمومی و معابرو وسایل خدماتی به نحوی عمل نمایند که امکان دسترسی و بهرهمندی از آنها برای افراد دارای معلولیت همچون سایر افراد فراهم گردد.
تبصره - وزارتخانهها، سازمانها و مؤسسات و شرکتهای دولتی و نهادهای عمومی و انقلابی موظفند جهت دسترسی و بهره مندی افراد دارای معلولیت، ساختمانها و اماکن عمومی، ورزشی و تفریحی، معابر و وسایل خدماتی موجود را در چارچوب بودجه های مصوب سالانه خود مناسب سازی نمایند. – ماده 3: بهمنظور نظارت بر امور مناسب سازی و همچنین نظارت بر اجرای ماده (2) این قانون، ستاد هماهنگی و پیگیری مناسب سازی کشور به شرح زیر تشکیل می گردد: 1- وزیر کشور یا معاون ذیربط (رئیس). 2- رئیس سازمان (دبیر). 3- معاون ذیربط وزیر راه و شهرسازی. 4- معاون ذیربط وزارت صنعت، معدن و تجارت. 5- معاون ذیربط وزارت علوم، تحقیقات و فناوری. 6- معاون ذیربط وزارت آموزش و پرورش. 7- معاون ذیربط سازمان برنامه و بودجه. 8- معاون ذیربط سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران. 9- معاون ذیربط بنیاد شهید و امور ایثارگران. 10- نماینده تشکلهای غیر دولتی جانبازان. 11- نماینده شبکههای ملی تشکلهای مردم نهاد. 12- رئیس شورای عالی استانها. 13- رئیس سازمان شهرداریها و دهیاریها. 14- نماینده سایر دستگاهها حسب مورد بنا به دعوت رئیس ستاد. تبصره 1 - ستاد مکلف است بر امر مناسبسازی اماکن دولتی و عمومی دستگاهـهای مـذکور در ماده (2) این قانون نظارت و گزارش های اقدامات آنها را درخواست نماید. تبصره 2 - آییننامه اجرائی ظرف مدت شش ماه از ابلاغ این قانون توسط سازمان بهزیستی و با مشارکت وزارتخانههای کشور و راه و شهرسازی و سازمان برنامه و بودجه کشور تهیه می شود و به تصویب هیأت وزیران می رسد.
منبع ایران سپید