معلولان فعال فضای مجازی از تأثیر اینترنت و فضای مجازی در زندگیشان می گویند. - اینجا از امید می گوییم: فرزانه حبوطی 39 ساله و دارای معلولیت شدید، چند سال قبل در روزگار رونق وبلاگ ها او هم وبلاگ نویسی را شروع کرده بود و امروز به تولید محتوا و مدیریت وبسایت ها مشغول است. فرزانه می گوید: «من در رشته نرم افزار کامپیوتر درس خواندم و حدود ۱۰ الی ۱۲ سال است که در اینترنت فعالیت می کنم. از وبلاگ نویسی شروع کردم و امروز از این طریق امرار معاش می کنم و  شاغل در فضای مجازی هستم.» فرزانه مادرزادی به بیماری  «استئوژنزایمپرفکتا» یا همان استخوان شکننده مبتلاست؛ بیماری که منشأ ژنتیکی دارد و هنوز درمانی برایش کشف نشده؛ مبتلایان به این بیماری همان طور که از اسمش پیداست، استخوانهای بسیار شکننده ای دارند. «بدلیل معلولیت جسمی-حرکتی شدید که دارم، بیرون کار کردن برایم مقدور نیست و به نسبت توان جسمی که دارم، بصورت دورکاری فعالیت می کنم.» دقیقاً چه کاری انجام میدهی؟ «روی سایتهای وردپرس کار می کنم، اعم از تولید محتوا برای سایت ها، خبر گذاشتن و قرار دادن محتوا در سایت ها، مدیریت سایت های جوملا و وردپرس، مدیریت شبکه های اجتماعی مانند کانال های تلگرامی و اینستاگرام شرکت ها یا افراد مختلف را بر عهده دارم؛ همچنین خودم وب سایتی دارم که اخبار معلولان را در آنجا قرار می دهم و اخبار و اطلاعات را به اطلاع دوستان و مخاطبانم می رسانم.» فرزانه معتقد است که توانسته از طریق فضای مجازی شغلی پیدا کند و از این راه ارتباطاتی به دست آورده که شاید در جامعه به راحتی نمی توانست به دست بیاورد: «با توجه به شرایط جسمیم که گفتم، معلولیت شدید دارم و چند سال است بدلیل شدت معلولیت بیرون رفتن از خانه برایم خیلی دشوار شده؛ در نظر بگیرید با تنگی نفس و مشکلات ریوی، نشستن روی صندلی چرخدار و خروج از منزل برایم بسیار سخت و طاقت فرساست. به همین دلیل فضای مجازی بهترین فضایی است که توانستم ارتباطات کاری برقرار کنم. خیلی از شرکت ها که برای همکاری می خواستند حتماً حضوری بروم و من را ببینند، وقتی شرایطم را توضیح می دادم حاضر شدند تا رزومه و عکس و مشخصاتم را به صورت اینترنتی دریافت کنند؛ بنا بر این، این نیاز برطرف شد و توانستم خیلی از کارهایی را که حضورم مهم بود، بصورت غیر حضوری و اینترنتی انجام بدهم. من حتی وقتی می خواستم کتابم را چاپ کنم، هیچ حضور فیزیکی نداشتم، بلکه با انتشارات بصورت اینترنتی قرارداد بستم و حتی فرم قرارداد چاپ کتابم را اینترنتی پر کردم و امضا کردم، بدون اینکه خودم حضور داشته باشم.» فرزانه استفاده از اینترنت و حضور در فضای مجازی را  برای افراد دارای معلولیت یک امر حیاتی و بسیار با اهمیت بیان می کند: «من اگر اینترنت و فضای مجازی نبود، قطعاً حال و روز بدتری نسبت به الان داشتم. وقتی فرد معلول که معلولیت شدیدی دارد و توان بیرون رفتن به هیچ عنوان را ندارد، اگر هیچ گونه ارتباطی هم با فضای بیرون نداشته باشد، مطمئناً از لحاظ روحی دچار افسردگی خواهد شد، اما همین فضای مجازی باعث شده با همنوعان خودم که بیماری مرا دارند، یعنی بیماری ژنتیکی "استئوژنزایمپرفکتا" آشنا بشوم و از شرایط بیماری آنها نیز آگاه شوم و حتی با خیلی از دوستان همنوعم دوست شوم و تنها نباشم.» ادامه دارد

منبع : ایران سپید