به گزارش ایران سپید: این رادیوها برد محدودی داشتند و با توجه به نیاز منطقه یا سلیقه صاحب شبکه به تولید و پخش برنامه می پرداختند. در دهه ۹۰ و با گسترش اینترنت و تکنولوژی دیجیتال، بسیاری از همین شبکه های محلی که حالا دارای شنوندگان وفادار و دائمی شده بودند، علاوه بر امواج آنالوگ، یک وب سایت هم ساخته بودند که بعد از اجرای هر برنامه، فایل صوتی آن را در فضای اینترنت و در وب سایت خود قرار می دادند. این روند، موجب توسعه رادیوهای اینترنتی شد؛ به طوری که بسیاری از آنها فقط فایل های خود را در فضای اینترنت منتشر نموده و از امواج آنالوگ فاصله گرفته بودند. محتوای تولید شده در این رادیوها بسیار گسترده بود، اما یک چیز نمود بسیار زیادی داشت و آن اینکه بخاطر کوچک بودن قدرت سازمانی این رادیوها، امکان تولید برنامه های متنوع برای بسیاری از آنها وجود نداشت. لذا حوزه محتوای تولیدی یا انتشار یافته آنها محدود بوده و صرفاً یک گروه مخاطب خاص را پوشش می دادند. برخی از این رادیوها در حوزه موسیقی فعالیت می کردند، برخی در حوزه خبر، برخی فقط در حوزه طنز و سرگرمی و برخی دیگر به اتفاقات رخ داده در محله خودشان می پرداختند. در ادامه روند رشد تکنولوژی و تولید روز افزون پخش کننده های صوتی و تصویری قابل حمل، در ابتدای هزاره سوم کمپانی اپل ipod را تولید و روانه بازار کرد. در ipod ها یک ویژگی قرار داشت که به کاربران آن امکان می داد با استفاده از قابلیت نرم افزاری RSS Feed (خواندن یک فهرست از آخرین اطلاعات یک آدرس اینترنتی مشخص) فهرست تعداد زیادی رادیوهای اینترنتی را در اختیار داشته و عضو آنها بشوند. در این حالت در زمانی که ipod ها به اینترنت متصل می شدند، آخرین برنامه های صوتی رادیوهایی که فرد در آن عضو شده بود، دانلود شده و به کاربر امکان شنیدن آنها در زمانی که به اینترنت وصل نبود را می داد. این خلاقیت کمپانی اپل هم موجب فروش بسیار زیاد ipod شد و هم در دنیای رسانه های کاربر محور، تحولات بسیار زیادی را ایجاد نمود. با استقبال زیاد مردم از ipod ها و علاقه آنها به رادیوهای اینترنتی لیست شده در آن، دنیا شاهد خلق یک واژه جدید برای فایلهای صوتی رادیوهای اینترنتی شد. واژه پادکست (pod cast). واژه pod از کلمه ipod گرفته شده و واژه cast از عبارت broadcasting. پادکست و پادکستینگ دارای ویژگیهای منحصر بفردیست که برخی از آنها را به طور خلاصه در اینجا معرفی می کنیم.