عینکهای آفتابی شیشه هایی با رنگهای متفاوت دارند و هر شخص بسته به سلیقه و میزان حساسیت چشمش به نور از نوع خاصی از آنها استفاده می کند، اما باید دانست که تیرگی شیشه فقط میزان نور مرئی را که وارد چشم می شود کم می کند و نه تنها از میزان ورود اشعه ماورای بنفش (اشعه نامرئی خورشید که باعث صدمه به چشم می شود) به داخل چشم نمی کاهد، بلکه به دلیل باز شدن مردمک در اثر کاهش نور مرئی، مقدار بیشتری از این اشعه را وارد چشم می کند و حساسیت و آسیب بیشتری را باعث می شود.
در شیشه های عینک هایی که برای محافظت از اشعه ماورای بنفش استفاده می شود، از مولکول هایی به نام کروموفور استفاده می شود. این مولکول ها تأثیر چندانی در رنگ شیشه ندارند، اما باعث جذب و فیلتره کردن اشعه ماورای بنفش می شوند و بنا بر این عینکهای با رنگ شیشه تیره، در صورتی که از مولکولهای کروموفور در آنها استفاده نشده باشد، از اشعه ماورای بنفش جلوگیری نمی کنند. عینکهای آفتابی به رنگهای خاکستری و قهوه ای، سبز و زرد در بازار وجود دارد. شیشه های خاکستری و قهوه ای معمولاً باعث تغییر رنگهای طبیعی نمی شوند، اما شیشه های سبز، رنگهای طبیعی را تغییر داده و باعث اختلال در دید رنگها می شوند. شیشه های زرد، رنگ آبی را جذب می کنند که بیشترین تفرق نور را در چشم ایجاد می کند؛ به همین دلیل ورزشکاران و کوهنوردان، استفاده از این نوع شیشه را به دلیل دید خوب در آفتاب ترجیح می دهند. شیشه های پلاریزه هم به علت از بین بردن درخشندگی و خیرگی Glare مورد استفاده دریانوردان و کسانی است که ساعاتی از روز را روی سطح آب یا در ساحل می گذرانند. شیشه های فتوکرومیک هم که در مجاورت اشعه ماورای بنفش تیره می شوند، در حد اکثر تیرگی خود، درصد بسیار بالایی از اشعه ماورای بنفش تابیده شده بر چشم را جذب می کنند.
منبع : ایران سپید
