پایگاه خبری گُلوَنی، مهدیسا صفری‌خواه: مجله «لنست گلوبال هلث» نتیجه بررسی گروهی از متخصصان را مننتشر کرده که نشان می‌دهد تا سال ۲۰۵۰ میلادی شمار نابینایان در جهان از ۳۶ میلیون نفر به حدود ۱۱۵ میلیون نفر افزایش خواهد یافت. همین حالا هم به گواهی آمار در کشور ۱۱۵هزار نابینا وجود دارد. قوانین حمایت از معلولین روی کاغذ خوب عمل می‌کنند اما در زیر پوست شهر هیچ نشانی از فراهم کردن زیرساخت‌ها برای حضور این افراد در جامعه نمی‌بینیم.
هوش سرشار و استعداد ذاتی آنها در لابلای قوانین سخت دنیای مدرن نادیده گرفته می‌شود. در قوانین جهانی حمایت از معلولیت دولت‌ها متعهد می‌شوند امکانات را برای این دسته از افراد فراهم کنند و زمینه حضور پرتوان آنها را در جامعه فراهم کنند اما ما در این بخش هم هنوز درجا می‌زنیم، همه کارهایی که در این زمینه انجام دادیم هم دلی بوده، سرمایه‌گذارها از حضور به این حوزه‌ها شانه خالی می‌کنند و برنامه‌های محدود فرهنگی برای افرادی از این دست، آنها را خانه‌نشین می‌کند اما چیزی که نمی‌توان منکر آن شد ولع این آدم‌ها برای پیشرفت است.
تیم‌های ورزشی حرفه‌ای و پارالمپیکمان شاهد خوبی برای این گفته‌هاست. حضور این آدم‌ها در تمرین‌ها هزینه زیادی در بر دارد، به‌خصوص با این اوضاع زیرساخت‌های شهر که آمادگی حضور افرادی با توان بدنی محدودتر را در سطح شهر ندارد اما این آدم‌ها عقب نمی‌کشند، کم نمی‌آورند.
نابینایی با سرعت بالایی در حال شیوع در جامعه است، به‌بهانه ژنتیکی بهانه‌های محیطی و سبک‌زندگی هم اضافه شده‌است.به خصوص که این روزها تلفن‌های همراهی که به رختخواب می‌روند را هم باید عامل نابینایی موقت دانست. بیش از ۵۰ درصد نابینایان در کشور بی‌کار هستند. باید روزهایی مثل روز عصای سفید و ۲۴ مهرماه‌ها را تبدیل به یک سنت عمومی کنیم. داوطلبان زیادی برای نشان دادن حسن نیتشان به این گروه از جامعه آماده‌اند. کتاب‌های صوتی ویژه افراد روشندل، بیانگر این ادعاست.
برای حمایت از این گروه از جامعه نیاز به فعالیت‌های فرهنگی بیشتری داریم. باید فرصت‌های ویژه برای آنها فراهم کنیم. حمایت‌های دولتی و ورود فعالین کارآفرین بخش خصوصی به این بخش می‌تواند دغدغه‌های مالی این افراد را تا حد زیادی کم کند. نباید اجازه داد صدای این اقلیت‌ها که زندگی را فریاد می‌زنند، در لابلای روزمرگی‌ها سازمان‌های حمایتی گم شود!
