معناشناسي و ماهيت توکل

پدیدآورنده: فرزانه محمودي غزنوي

مشخصات نشر: تهران: اساطير پارسي: چاپار، ‎۱۳۹۷

مشخصات ظاهری: ‎ ‎۱۹۱ ص

شماره دیویی: م365م 464 /297

معرفی کتاب:

     فلسفه آفرینش انسان بر عبودیت، نیاز، عشق، وارستگی و شایستگی ها بنا شده است. آدمی براساس فطرت خدایی و در مقام بندگی و تمنای عنایت به آفریدگار هستی وابسته است. نیاز درونی انسان، ایجاد رابطه مستقیم با خدا و معبود خویش است. این میل درونی همواره برای رهایی از این جهان خاکی و رسیدن به حیات طیبه است تا آدمی که خود را با وجود مطلق مربوط ببیند و در جاذبیت کمال الهی قرار گیرد. توکل بر ذات لایزال احدیت یکی از راه های رسیدن به این رشد و تعالی معنوی است. توکل اعتماد قلبی و کسب آرامشی است که بر وجود آدمی حاکم می شود و او را در برابر مشکلات و سختی ها پایدار ساخته و روح شجاعت و عزت نفس و بی نیازی را در او شکوفا می نماید. توکل مفهوم بسیار ظریف و دقیقی دارد که در عین توجه به عالم اسباب، انسان را از غرق شدن در آن و دل بستن به غیر از خدا باز می دارد. روح توکل بریدن از مخلوق و پیوستن به خالق است. انسان نیاز دارد که برای زیستن و رسیدن به کمال معنویت، با معنا و ماهیت توکل آشنا شده، راه های تحصیل آن را کسب نماید و نسبت به زمینه های علمی و عملی آن شناخت پیدا کند. در این نوشتار که آمیزه ای است از مباحث دینی و عرفانی سعی بر تبیین این مهم گردیده است.