خاطرات ما و سوره مبارکه قمر

پدیدآورنده: سميه افشار، با همکاري احمدرضا اخوت

مشخصات نشر: تهران: نشر قرآن و اهل بيت نبوت (ع)، ‎۱۳۹۶

مشخصات ظاهری: ‎۵۸ ص

شماره دیویی:الف ش/761ق 18/297

معرفی کتاب:

     بچه که بودیم دست بزرگترها را محکم می­گرفتیم، می­ترسیدیم تنها از خیابان رد شویم، ماشین ها با سرعت می­آمدند و ممکن بود خدای ناکرده اتفاقی بیفتد که دیگر پشیمانی سودی نداشته باشد.

     بچه که بودیم گفته بودند به حرف بزرگترها گوش کنید و بگویید چَشم، بالاخره بزرگترند، بیشتر می فهمند، عاقل ترند و صلاح شما را می­خواهند; اگر گوش نکنید ممکن است خدای ناکرده اتفاقی بیفتد که دیگر پشیمانی سودی نداشته باشد.

     بچه که بودیم با هر اتفاق کوچکی به هیجان آمده و متعجب می­شدیم.

     بچه که بودیم هر چیز کوچکی خوشحالمان می­کرد.

     بچه که بودیم حتی راه رفتن مورچه هم برایمان جالب بود.

     چه روزگاری است روزگار بچگی.

     روزگار آموختن، تجربه کردن، صداقت و اطاعت.

     اما امان از بزرگی. از روزی که حس کنیم بزرگ شده­ایم و مستقل، احتیاج به کسی نداریم و خودمان همه چیز را می­دانیم، خودمان بلدیم، خودمان می­فهمیم و بالاخره که عقل کل هستیم و منبع موثق علم، یک همه فن حریف تمام عیار. بزرگی و کوچکی فراموشمان می­شود، با تجربه و بی تجربه برایمان یکی می­گردد، ریش سفید، گیس سفید برایمان رنگ می­بازد، معلم و شاگردی را بدرود گفته و خود بر کرسی تدریس آنچه نمی­دانیم می­نشینیم. از هر چیز کوچکی به شعف نیامده، حتی اتفاق های بزرگ هم متعجبمان نمی­کند. روزمرگی تمام حس و خیالمان را می­بلعد. پرنده کوچک خیال در قفس بی عقلی هایمان می­میرد و حس های قشنگ زندگی به سرپنجه تدبیر بی تدبیریمان خفه می­گردد.

     طعم ها همه یکی شده، رنگ ها در بی رنگی روزگار رنگ باخته، شب و روز به هم آمیخته شده، گوش هایمان کر، چشم هایمان کور، محو در منطق بی منطق خود ساخته، اما و اگر و چون و چرا می­کنیم. و این داستان زندگی همه بزرگترهایی است که دیروزشان را فراموش کرده و به فردا نمی­اندیشند و حال را به تمسخر کردن خود و دیگران سپری می­کنند. همانانی که در پیچ و خم زندگی همه چیز را در هم تنیده و گرفتار سختی ها شده، و در گیر و دار زندگی غافل از تمام نشانه ها، آیه ها، پندها، اتفاقات و حوادث مسحور دنیا شده­اند.

     سوره مبارکه قمر روایتگر سحرزدگانی است که غافل از حقیقت ثابت عالم آیه ها را سحر می خوانند و برای مبارزه علیه حق به پا می­خیزند. این سوره با آسان خواندن تمام حقایق ثابت عالم و توجه دادن به دیدن حقیقت، گذشته تمام انسان های فراموش­کار را مرور می­کند. سوره مبارکه قمر، قصه غصه دار معصیت ها، نافرمانی ها و فراموشی هاست. فراموش کردن خود و دور شدن از جایگاه صدق نزد ملیک مقتدر.

     خواندن این سوره درمانی برای این دوری است. به همین دلیل در فضلیت خواندن این سوره از پیغمبر گرامی اسلام آمده است، « هرکس سوره اقتربت را یک روز در میان بخواند روز قیامت درحالی برانگیخته می­شود که صورتش همچون ماه در شب بدر است، و هرکس آن را هر شب بخواند افضل است، و در قیامت نور و روشنایی صورتش بر سایه خلایق برتری دارد. » (برداشتی از مقدمه کتاب ، ص. 11 و 12 و 13)