امام شناسي/ تدوين احمد سعيد کريمي؛ استاد راهنما: عزيز الله فياض صابري.- کارشناسي ارشد (سطح سوم علوم حوزوي "کفايتين")(کميته ارزشيابي تحصيلات حوزوي خراسان) ؛ ‎۱۳۷۸.

شماره دیویی: الف516ک297/45

توصیفگر: امامت

چکیده:

درباره اهميت موضوع امام شناسي، محقق معتقد است که شناخت واقعي امام تنها با تکيه بر تأمل در مسير نيست و هيچ فردي هم طراز و هم رتبه او نمي‌باشد و افراد از توصيف شئون امام عاجزند و هيچ کس در مقام مقايسه با او نيست. وي سرچشمه فيض علوم و معارف است و صفات والاي بسياري دارد. معرفي حقيقي امام توسط خدا و رسولش امکان پذير است و شک داشتن در رهبري باعث عدم قبولي اعمال است. در فصل اول معناي لغوي و اصطلاحي لفظ امام را توضيح و تشريح مي نمايد. سپس اقسام امام را بر مي‌شمارد و امام در نظر عامه و از نظر شيعه را توضيح داده و امام ولي و امام و خليفه و امام و انسان کامل در فصول بعدي تشريح مي‌کند. رابطه امام و نبي را بررسي مي‌کند، اوصاف و ويژگيهاي امم را برمي‌شمارد. هيچگاه او در شک و ترديد راه پيدا نمي‌کند، از مرگ وحشت نداشته و در ايمان بر همه سبقت دارد، جوابگوي هر مسئله است. دوستي با آنان موجب نزول رحمت الهي است و نزديکترين افراد به پيامبرند، شاهد بر اعمال مردم داراي مقام صبر و يقين و ... در فصل بعدي عوامل و دلائل انحراف مسير امامت و خلافت را بر مي‌شمارد و امامت را در آيات الهي آورده است و بالاخره روابط متقابل امام و امت را بازگو مي کند.