کتاب خودسازی و تربیت نفس در آموزه های اسلامی منتشر شد

 این کتاب مجموعه ای از شش مقاله در باب خودسازی و خود تربیتی است که در آن، ضمن بررسی علمی این مسئله، راهکارهایی برای تحقق آن ارائه شده است.
محوری ترین مسئله علوم اسلامی که سایر علوم به نحوی حول آن شکل می گیرند، معرفت نفس است؛ امری که حضرت امیر(ع) نیز به آن تأکید داشته و در مورد آن می فرمایند: «معرفت نفس، سودمندترین دانش هاست». می توان گفت که معرفت نفس، کوتاهترین مسیر دستیابی به حقایق و رستگاری است و خداوند متعال، در نهاد هر کس میل به سعادت و رستگاری را قرار داده است.
خداوند متعال در قرآن کریم به مناسبت های گوناگون دستور به پرداختن به خود و تزکیه نفس داده است و غافلان از آن را ملامت کرده است. به همین دلیل هر که سعی در زدودن این غبار غفلت و زنگار فراموشی خود دارد و در پی هموار نمودن مسیر خودشناسی و خردپروری است، شایسته توجه و تأمل است.
بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی بنا بر وظیفه خود در احیای آموزه های دینی و توجه هر چه بیشتر به موضوعات مورد نیاز جامعه امروزی و با یاری اندیشمندان حوزه اخلاق، همت به چاپ مجموعه مقالاتی در عرصه خودسازی کرده است که ماحصل این امر چاپ کتاب خودسازی و تربیت نفس در آموزه های اسلامی است.
کتاب مذکور به کوشش حجت الاسلام والمسلمین رضا وطندوست در قالب مقدمه و شش مقاله از پژوهشگران مختلف است که در 210 صفحه و قطع رقعی توسط بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی به زیور طبع آراسته شده است.
در مقاله نخست به بررسی اهداف تربیت نفس پرداخته شده است و آن ها را به دو دسته کلی مرتبط با بینش و گرایش تقسیم کرده و مصادیقی ملموس برای هر یک به زبان ساده بیان کرده است. دومین مقاله از ابعاد مواجهه با خود و تأثیر خودشناسی در زندگی فردی و اجتماعی سخن گفته و این ابعاد را در سه نوع مواجهه شناختی، احساسی و رفتاری طبقه بندی کرده است.
ویژگی الگوپذیری انسان موضوع مقاله سوم است و این مسئله که انسان با در نظر گرفتن رفتار اسوه ها و انسان های خود ساخته سعی کند در راه آن ها قدم گذاشته و به تربیت نفس خود با بهره گیری از رفتار آن‌ها بپردازد در این مقاله آمده است.
در مقاله چهارم نیز به دو بُعد مادی و ملکوتی انسان توجه شده است و با ارائه راهکارهایی، گوشزد می کند که انسان با پرورش بُعد ملکوتی خویش می تواند به تربیت نفس خود پرداخته و به تعادل شخصیت برسد تا از این طریق، راه به سرمنزل مقصود ببرد.
پنجمین مقاله به حل پارادوکسی که ممکن است در مباحث نفس مطرح شود، پرداخته با این موضوع که در دستورات دینی از یکسو دستور به تکریم نفس و حفظ عزت آن و از سوی دیگر سفارش به مبارزه با نفس و ذلیل کردن آن داریم. در این مقاله، تضاد مذکور مورد بررسی قرارگرفته است.
در مقاله آخر، با استفاده از مثنوی معنوی سعی در استخراج طریقی در جهت خودسازی شده که در چهار طبقه عامل خودتربیتی، شرایط، لوازم و ویژگی های آن به بیان اصول و روشهای خودتربیتی در مثنوی معنوی پرداخته شده است.