همان‌طور که در آیه ۷۱ سوره مبارکه اسراء آمده، روز قیامت تقسیم‌بندی مردم هنگام محشور شدن بر اساس رهبری است که انتخاب کرده‌اند «يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ/ روزی که هر گروه از مردم را با رهبران‌شان فرا می‌خوانیم» پس اولاً نباید در مسئله رهبری بی‌تفاوت بود، چون آثار آن تا قیامت ادامه دارد و ثانیاً اگر می‌خواهیم در گروه اهل بیت(ع) محشور شویم باید رهبر ما هم معصوم و در زمان غیبت، تابع ولایت فقیه باشیم.
دو روایت از پیامبر اعظم(ص) در دانشنامه قرآن و حدیث نقل شده است:
۱ - مَن اَحَبَّنا اَهلَ البَیتِ فِی اللهِ حُشِرَ مَعَنا و اَدخَلناهُ مَعَنا الجَنَّة؛ هر که ما اهل بیت را به خاطر خدا دوست داشته باشد، با ما محشور می‌شود و ما او را با خود به بهشت می‌بریم.
۲ - مَن اَحَبَّنا کانَ مَعَنا یَومَ القِیامَةِ وَ لَو انَّ رَجُلاً اَحَبَّ حَجراً لَحَشَرهُ اللهُ مَعَهُ؛ هر که ما را دوست بدارد روز قیامت با ما خواهد بود. انسان حتی اگر سنگی را دوست بدارد، خداوند او را با همان سنگ محشور می‌کند.
وقتی به نقل میزان‌الحکمه، امام صادق(ع) به استناد آیه قرآن کریم «قُل اِن کُنتُم تُحِبّونَ اللهَ فاتَّبِعونی؛ بگو اگر خدا را دوست می‌دارید از من پیروی کنید.(آل‌عمران/ آیه ۳۱)» می‌فرماید: هَلِ الدّینُ اِلّا الحُبُّ؟ یعنی آیا دین جز محبت است؟ پرواضح است که دوست داشتن اهل بیت(ع) تنها از راه عمل به احکام و دین‌داری ثابت می‌شود.
به قلم محمد لطفی‌زاده، مبلغ و پژوهشگر حوزوی
