آسيب‌شناسي اشتغال زنان و راه‌هاي برون رفت آن از منظر قرآن و حديث/ نگارنده: بتول کارگر علي‌آباد.- استاد راهنما: سعيده غروي.- کارشناسي ارشد (دانشگاه قم، دانشکده الهيات و معارف اسلامي، رشته علوم قرآن و حديث) ؛ ‎۱۳۹۴.

توصیفگر: زن، حضور اجتماعی، اشتغال، آسیب های اشتغال، خانواده، راهکار    شماره راهنما: آ147ک4831/ 297
چکیده
     یکی ازجلوه های حضور زنان درجامعه، اشتغال است. اشتغال، به معنای کار درآمدزا و فعالیتی است که زنان با خروج ازمنزل و در اوقات معین بدان مشغول هستند و درمقابل از حقوق ومزایایی برخوردار می شوند، اما ضمن اشتغال آن برآثار و نتایج مثبت، گاهی سبب بروز مشکلاتی می شود که لازم است برای رفع این مشکلات تدابیری اندیشید. این تحقیق به روش تحلیلی توصیفی انجام شده است و با استناد به منابع کتابخانه ای به طرح موضوع پرداخته آن گاه با مراجعه به روایات و آیات قرآن کریم درصدد ارائه راهکارهایی در جهت رفع این آسیب ها اقدام شده است. مهمترین آسیبهای اشتغال زنان در نقش همسری، کاهش ارتباط عاطفی با همسر، استقلال مالی واحساس عدم وابستگی و کوتاهی درامر تمکین است، ونیز مهمترین آسیبهای اشتغال برای نقش مادری، فاصله ی عاطفی با فرزند، کاهش نفوذ مادر برفرزند، غفلت از نیازهای فرزندان و... می باشد. به علاوه اشتغال زنان، برای جامعه نیزمشکلاتی درپی دارد، ازجمله : افزایش فساد اجتماعی، افزایش سن ازدواج، کاهش جمعیت وبیکاری مردان است. برای رفع این مشکلات و آسیب ها زنان می توانند با توجه و دقت نظربه اصول و ارزش های اخلاقی وبا بکارگیری راهکارهایی که دین مبین اسلام برای ایشان در نظر گرفته است به اشتغال بپردازند. ازجمله این اصول و راهکارها اولویت سنجی ، انتخاب شغل متناسب با روحیه ی زن، حضور با کیفیت مادر در منزل، همکاری وحمایت خانواده، ایفای نقش پدری ازسوی مرد، حضور زن در جامعه براساس ضوابط شرعی می باشد.