جايگاه و روشهاي تربيت حيا محور در قرآن و روايات/ نگارنده زهرا اطمينان زره ناس.- استاد راهنما کامران جباري؛ استاد مشاور قاسم محمدياري.- کارشناسي ارشد (دانشگاه پيام نور، واحد خوي، رشته تاريخ و فلسفه آموزش و پرورش) ؛ ‎۱۳۹۸

توصیفگر: تربیت اخلاقی- جنبه های قرآنی؛ تربیت اخلاقی- جنبه های مذهبی- اسلام               شماره رده بندی: ج585الف 4837/ 297

چکیده:

پیامبر اکرم (ص) می فرمایند " الاسلامُ عُریانٌ فَلِباسُهُ اَلحیاءُ" ( کلینی، 1362،ج3:77) " اسلام برهنه است و لباسش حیاست." خداوند متعال آدمی را در مسیر کمال به حال خود رها نکرده است؛ چرا که علاوه بر هدایت بیرونی، درون انسان را به نیروهایی مجهز نموده که او را در راه سعادت راهنمایی می نماید. یکی از این سرمایه ها و ارزش های انسانی که دین جهت مهار خویش معرفی می نماید" حیا" است. از این رو نگارنده با هدف تحصیل شناخت بیشتر از حیا و کسب این فضیلت اخلاقی و بهره مند شدن از آثار مثبت مترتّب بر آن و بر داشتن گامی هر چند کوچک، در احیای فرهنگ حیا سعی نموده، این موضوع را مورد بررسی قرار دهد. " جایگاه و روش های تربیت حیامحور در قرآن و روایات" محور و موضوع بحث پژوهش حاضر می باشد. در پژوهش حاضر، از طریق بررسی تحلیل آیات قرآن کریم و روایات اهل بیت(ع) موضوع حیا و تربیت محور، تعریف شده و اهداف و اصول و روش های آن مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
روش تحقیق در نوشتار حاضر به صورت توصیفی از نوع تحلیلی – استنادی می باشد. اطلاعات مورد نیاز و داده ها به صورت کتابخانه ای جمع آوری شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که مفهوم حیا یکی از ویژگی های فطری انسان و از مفاهیم مهم در تربیت دینی به شمار می رود. همچنین اهداف تربیت حیامحور در حوزه های اعتقادی، اخلاقی، دنیوی و اخروی بیان شده است...