کهن‌ترین نسخه «صحیفه سجادیه» که متعلق به سال 416 هجری است و در کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی نگهداری می‌شود، به همت نمایندگی بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی در قم ترجمه شد.

این نسخه کهن، به صورت نسخه‌برگردان (فاکسیمیله) با مشارکت بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی با مقدمه استاد احمد مهدوی دامغانی و سیدمحمدحسین حکیم منتشر شد.
این نسخه خطی 102 برگی مشتمل بر چند بخش و رساله است. بخش اول «کتابٌ فی قوارع القرآن» تألیف ابی‌عمرو محمد ‌بن یحیی است. رساله دوم این مجموعه نیز شامل 34 دعا از ادعیه صحیفه کامله سجادیه(ع) است. سومین بخش از این نسخه خطی مناجات مفصلی از امام سجاد(ع) است که اثری از آن در هیچ منبعی جز بحار‌الانوار مرحوم مجلسی نیست، چهارمین بخش این نسخه، مقدمه کوتاه شده صحیفه است. بخش پنجم رساله‌ منحصر‌به‌فردی درباره مذکر و مؤنث در کلمات عربی که هیچ اثری از مؤلف آن در جای دیگر یافت نشده و استاد دامغانی توصیه به تصحیح و نشر آن توسط میراث مکتوب کرده‌اند. بخش ششم این مجموعه نیز، رساله‌ای با عنوان «رسالة فی شهر رجب» است.