غیبت و اقسام آن
۱۳۹۹-۱۱-۰۴
غیبت و اقسام آن

غیبت به معنای بدگویی کردن پشت سر دیگران است. با این تعریف، غیبت شامل بهتان، تهمت و فحش می شود؛ اما به طور کلی، غیبت یعنی در غیاب کسی عملی را انجام دهی که باعث ناخوشایندی اوست. این عمل می تواند با گفتن، نوشتن و حتی به صورت اشاره و کنایه باشد. در حقیقت، غیبت کننده با غیبت کردن، عیوب دیگران را فاش می سازد. این عیب می تواند جسمانی باشد مثل کوتاه قدی؛ و یا اخلاقی مثل حسد و یا در اصل و نسب باشد مثل آن که به کسی بگویی: حمال زاده.

حتی غیبت می تواند در اموری که مربوط به دیگران است، انجام پذیرد؛ مثل ذکر عیوب خانه، لباس و سایر متعلقات شخصی.

در نتیجه ذکر عیوب پنهانی دیگران در غیابشان به هر نحوی و با هر قصدی غیبت و حرام است.

رسول خدا (ص) می  فرماید:

« غیبت آن است که درباره ی برادر دینی ات چیزی بگویی که خوش ندارد.»

 

نیز امام صادق علیه السلام می فرماید:

« غیبت آن است که درباره ی برادر دینی ات عیبی را بگویی که خداوند آن را پوشیده است.»

امام صادق علیه السلام غیبت را به چند نوع تقسیم کرده است. ایشان می فرماید:

« غیبت اقسامی دارد:

  1. نقص بدنی: مثل این که آدمی بگوید فلانی چشمش کج است یا کور است.
  2. . نقص نسبی: مثل این که بگوید پدر او فاسق یا خبیث یا خسیس است.
  3.  نقص اخلاقی: مثل این که بگوید او بداخلاق است یا خشمناک یا ترسوست.
  4.  نقص دینی: مثل این که بگوید او دروغ گو یا دزد است. همه ی این موارد غیبت و حرام است.
برچسب‌ها:
منبع:
کتاب راه نیکویی 1 :غیبت
افزودن دیدگاه جدید:

متن ساده

HTML محدود

Image CAPTCHA
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید